بررسی آلودگی کرمی دستگاه گوارش در اسب‌های باشگاهی و روستایی شهرستان اردبیل

بیماری‌های انگلی به عنوان مانعی بزرگ در رشد و سلامت حیوانات در سراسر دنیا مطرح هستند. در این میان اسب نسبت به سایر دام‌های اهلی به آلودگی ها ی انگلی حساس تر بوده و در یک زمان ممکن است به گونه های مختلف آلوده گردد.  مطالعه حاضر به منظور ارزیابی میزان آلودگی در اسب های باشگاهی و روستایی شهرستان اردبیل به انگل های گوارشی صورت گرفته است. پنجاه راس اسب، شامل 34 نریان و 16 مادیان در بهار و تابستان 94 مورد نمونه برداری قرار گرفتند که از این تعداد 36 راس اسب باشگاهی و 14 راس غیرباشگاهی بودند. نمونه های مدفوع به روش شناورسازی مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج، نوع و میزان آلودگی های تشخیص داده شده بدین شرح بود: استرونگل های کوچک و بزرگ 34 درصد، پاراآسکاریس اکوئوروم 20 درصد، استرونژیلوئیدس وستری 12 درصد، تریکوسترونژیلوس 4 درصد، آنوپلوسفالیده 6 درصد، اورنیتوبیلارزیا ترکستانیکوم 4 درصد و دیکروسلیوم دندریتیکوم 2 درصد. از نظر آماری تفاوت معنی داری بین دوجنس از نظر میزان آلودگی وجود نداشت، ولی میزان آلودگی بین اسب‌های با سابقه درمان ضد انگلی و اسب های بدون سابقه درمان اختلاف معنی دار داشت (0.05>p). همچنین به رغم بیشتر بودن میزان آلودگی در اسب های 6 تا 10 ساله، تفاوت معنی داری در وجود آلودگی بین رده های سنی مختلف مشاهده نشد و با وجود بیشتر بودن آلودگی در اسب های روستایی با چرای آزاد در مقایسه با اسب‌های باشگاهی که عمدتاً تغذیه دستی داشتند، این تفاوت از نظر آماری معنی‌دار نبود. در ضمن در 4 درصد موارد (2 راس اسب روستایی با چرای آزاد) آلودگی به اورنیتوبیلارزیامشاهده گردید که اولین مورد گزارش این انگل در اسب در منطقه می باشد.

Survey on gastrointestinal parasitic helminthes in club and rural horses of Ardabil city, Iran

Parasitic diseases are considered as a major obstacle in the growth and development of animal health all over the world. Horses, in comparison to other domestic animals are reported to be more susceptible to a large number of parasites and may harbor different species at any time. The present study was carried out to establish the Gastrointestinal Parasites (GIP) profile of club and rural horses in Ardabil city. A total of 50 horses made up of 34 males and 16 females were examined in spring and summer, 2015. Fecal samples were processed by flotation techniques. GIP encountered were Strongyles (34%), Parascaris equorum (20%), Strongyloides westrii (12%), Anoplocephalidae (6%), Trichostrongylus spp. (4%), Ornithobilharzia turkestanicum (4%) and Dicrocoelium dendriticum (2%). According to the results, no significant differences in infection rate were found between male and female horses. But infection rates were significantly higher in horses without a history of antiparasitic treatment in comparison with those with a history of antiparasitic treatment (p<0.05). There was no significant difference between infected and uninfected horses regarding age despite  more infection being observed in horses aged 6–10 yrs. Also, significant difference in infection rate between club and rural horses was not observed. Meanwhile in 4% of samples (2 rural horses), infection with Ornithobilharzia was found which is the first report of this parasite in horses in the region.