ارزیابی تنوع ژنتیکی ژنوتیپ‏های نخود زراعی(cicer arietinum l.) براساس صفات مورفولوژیک و نشانگرهای cddp و scot

شناسائی ژنوتیپ هائی با تنوع ژنتیکی در گیاهان، یکی از عوامل کلیدی برای نگهداری ژرمپلاسم و پتانسیل مواد اصلاحی برای آینده است. به منظور مطالعه تنوع ژنتیکی سی ژنوتیپ نخود بااستفاده از 11 نشانگر cddp (dna محرک محافظت شده) و 9 نشانگر scot (کدونهای آغاز هدف) استفاده شد. ژنوتیپها در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی باسه تکرار درمزرعه دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج کاشته شدند. در طول آزمایش برخی صفات مانند عملکرد دانه، تعداد بذر درغلاف، شاخص برداشت، وزن صد دانه، عملکرد بیولوژیک گیاه و ارتفاع گیاه یادداشتبرداری انجام شد. بر اساس نتایج، ماتریس فاصله ژنتیکی در محدوه ای بین 24/0 تا77/0 برای نشانگرcddp و بین37/0 تا 88/0 برای نشانگر scot محاسبه شد. درصد چند شکلی نشانگرهای cddp، 91 درصد و نشانگرهای scot، 88 درصد بود که تقریباً مشابه بودند. تجزیه خوشه ای نشانگرهای مولکولی و مورفولوژیک، ژنوتیپ ها را به سه گروه تقسیمبندی کرد. نتایج مطالعه نشان داد نشانگرهای cddpو scot نسبت به دیگر روشها از قدرت تفکیک پذیری بسیار بالایی در آشکارسازی تنوع و اطلاعات ژنومی برخوردار هستند. نشانگرهای cddp و scotبه عنوان سیستم های مولکولی جدید برای ارزیابی ژرمپلاسم نخود قابل توصیه هستند.