ارزیابی تنوع ژنتیکی توده‌های شنبلیله (Trigonella foenum-graecum) بومی ایران با استفاده از نشانگرهای AFLP

این بررسی به منظورارزیابی تنوع ژنتیکی در بین و درون بیست توده شنبلیله بومی ایران و با انتخاب تصادفی هشت تک بوته(لاین) از هر توده با استفاده از نشانگرهایaflp انجام شد. استفاده از پنج جفت آغـازگر انتخابی 147 نوار در محدوده 500-50 جفت باز تولید کرد که از این تعداد، 128 نوار (87%) چند شکل بود. محتوای اطلاعات چند شکلی برای هر توده بین 79/0 در توده کاشان(خالص‌ترین توده) تا 93/0 در توده‌های بروجرد و خراسان(ناخالص‌ترین توده‌ها) متغییر بود. نتایج تجزیه واریانس داده‌های مولکولی (amova) نشان داد که، 75% از واریانس کل مربوط به تنوع درون توده‌ای بوده و تنوع ژنتیکی مطلوبی در درون توده‌های مورد مطالعه وجود داشت. دامنه تغییر ضرایب تشابه ژنتیکی بین لاین‌ها از 44% تا 94% بود. همچنین نتایج حاکی از کارآیی مناسب نشانگرهای aflp در ارزیابی تنوع ژنتیکی شنبلیله بود.