خصوصیات فیزیکو شیمیایی و کیفی میوه برخی ژنوتیپ‌های برتر آلبالو (Prunus cerasus L.)

ایران دارای تنوع نسبتاً بالایی از درختان آلبالو است و افزایش کیفیت میوه این درختان از اهداف به‌نژادی آن‌ها به حساب می‌آید. در این پژوهش خصوصیات فیزیکو شیمیایی و کیفی میوه هشت ژنوتیپ انتخابی آلبالو که از مناطق مختلف ایران جمع‌آوری شده بودند، در سال‌های 1390 و 1391 مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین ژنوتیپ‌ها از نظر خصوصیات مختلف تفاوت وجود داشت. تجزیه به مولفه‌های اصلی صفات مورد بررسی را در سه گروه عاملی جای داد که مجموعاً 84 درصد از واریانس کل را توجیه کردند. تجزیه خوشه‌ای نیز بر اساس این خصوصیات، ژنوتیپ‌ها را در سه گروه قرار داد که در آن برخی ژنوتیپ‌های بومی ایران جدا از ارقام خارجی قرار گرفتند. قرار گرفتن ژنوتیپ‌های ایرانی با ارقام خارجی در یک گروه نیز، نشان دهنده خواص فیزیکو شیمیایی و کیفی بالای میوه این ژنوتیپ‌ها بود، به طوری که این ژنوتیپ‌ها برتری‌هایی از قبیل بالا بودن وزن میوه، سفتی، قرمزی رنگ، قند، اسیدیته قابل تیتر، عطر و طعم و پانل تست را نشان دادند که باعث شدند در موقعیت بهتری نسبت به ارقام شاهد خارجی قرار گیرند. بر اساس این نتایج ژنوتیپ‌های kathlassge21، hamedan، katajo2ge9، krriv4c20 و kathla3ge23 خصوصیات فیزیکو شیمیایی و کیفی میوه بهتری داشتند و می‌توانند به عنوان ژنوتیپ‌های امیدبخش برای ارزیابی‌های بعدی و تکمیلی در برنامه‌های به‌نژادی آلبالو جهت معرفی رقم مورد توجه قرار گیرند.