خصوصیات فنولوژیکی، مورفولوژیکی و پومولوژیکی برخی از ژنوتیپ‌های زردآلو و اثر پیش‌تیمار و روش خشک کردن بر کیفیت برگه آن‌ها

این بررسی با هدف انتخاب ژنوتیپ‌های برتر زردآلو جهت مصارف تازه‌خوری و برگه در سال 90-1389 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی در دو آزمایش مستقل انجام شد. در آزمایش اول صفات کمی و کیفیت 9 ژنوتیپ و رقم زردآلو (شوقان-1، شوقان-2، شوقان-3، شوقان-4، شمس، باقری، قیسی-2، دیررس یدک-3 و ویتیلو) با استفاده از طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار و در آزمایش دوم اثر پیش تیمارهای غوطه‌وری ( محلول متابی‌سولفیت سدیم 5/0% به مدت پنج دقیقه، محلول متابی سولفیت سدیم 5/0%+ اتیل اولیات2% به مدت پنج دقیقه و شاهد) و نوع خشک کردن (صنعتی و آفتابی) بر خصوصیات حسی برگه‌های استحصالی زردآلو با استفاده از آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد ژنوتیپ‌های زردآلو از نظر خصوصیات مورفولوژیکی متفاوت بودند. گلدهی در شوقان - 2 نسبت به سایر ژنوتیپ‌ها با10روز تاخیر انجام شد. ژنوتیپ‌ها از نظر زمان برداشت متفاوت بودند، به طوری که شمس (دهه سوم خرداد) و باقری (دهه سوم تیر) به ترتیب زود‌رس‌ترین و دیررس‌ترین بودند. از نظر خواص کمی و کیفی میوه (وزن میوه، وزن هسته، سفتی بافت، طول میوه، عرض میوه، درصد مواد جامد محلول،ph و اسیدیته قابل تیتراسیون) نیز ارقام و ژنوتیپ‌ها تنوع زیادی نشان دادند. ارزیابی صفات حسی (طعم، بو، رنگ، بافت و پذیرش کلی) برگه ژنوتیپ‌های زردآلو نشان داد که برگه باقری و ویتیلو به ترتیب بیشترین و کمترین امتیاز پذیرش کلی داوران را به خود اختصاص دادند. برگه‌های حاصل از پیش تیمار با متابی سولفیت سدیم5/0% + اتیل اولیات2% در مقایسه با سایر پیش تیمارها دارای حداکثر امتیاز بود. نتایج همچنین نشان داد که برگه باقری پیش تیمار شده با متابی سولفیت سدیم+ اتیل اولیات که با خشک کن صنعتی فرآوری شده بود، دارای حداکثر امتیاز برای پذیرش کلی بود.