ارزیابی کارآیی زمان و میزان مصرف علف‌کش متری بوزین بر جمعیت علف‌های هرز و عملکرد دانه ذرت سینگل‌کراس 704

این آزمایش به منظور ارزیابی کاربرد مصرف علفکش‌متری بوزین روی جمعیت علف‌های هرز و عملکرد ذرت دانه‌ای در سال‌های 1386 و 1387 در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 13 تیمار در سه تکرار در مزرعه مرکز تحقیقات کشاورزی صفی‌آباد دزفول اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل مصرف علف‌کش‌های متری بوزین به میزان 35/0 و 52/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار به صورت پیش کاشت، پیش رویشی و پس رویشی در مرحله 4-3 برگی ذرت و علف‌های هرز، مخلوط آترازین + متری بوزین به میزان (60/0 + 175/0) کیلوگرم ماده موثر در هکتار به صورت پیش کاشت، پیش رویشی و پس رویشی، نیکوسولفورون به میزان 08/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار در مرحله 6-3 برگی ذرت، مخلوط آترازین + آلاکلر به میزان (9/1 + 2/1) کیلوگرم ماده موثر در هکتار به صورت پیش رویشی به عنوان تیمار استاندارد و شاهدهای با و بدون علف هرز بودند. نتایج نشان داد که در مقایسه با شاهد با علف هرز، متری بوزین به میزان 35/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار و آترازین + متری بوزین به صورت پس رویشی به ترتیب با 79 و 75 درصد کنترل، بیشترین تاثیر را در کاهش مجموع تعداد علف‌های هرز داشتند. کاربرد آترازین + آلاکلر، متری بوزین به میزان 35/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار و آترازین + متری بوزین به صورت پس رویشی و نیکوسولفورون به ترتیب با 89، 87، 86 و 85 درصد کنترل، بیشترین تاثیر را در کاهش مجموع وزن خشک علف های‌هرز داشتند. در مقایسه با شاهد با علف هرز، متری بوزین به میزان 52/0 و 35/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار و آترازین + متری بوزین به صورت پس رویشی و آترازین + آلاکلر به ترتیب با 50، 44، 44 و 37 درصد افزایش، موثرترین تیمارها در افزایش عملکرد دانه ذرت بودند. بر اساس نتایج این آزمایش، برای کنترل علف‌های هرز و افزایش عملکرد دانه ذرت کاربرد هر یک از علف‌کش‌های متری بوزین به میزان 52/0 و 35/0 کیلوگرم ماده موثر در هکتار و آترازین + متری بوزین به صورت پس رویشی و آترازین + آلاکلر به میزان‌های فوق‌الذکر توصیه می‌شود.