مطالعه اثر محیط های رشد پایه، تنظیم کننده های رشد و پکتین در ریزازدیادی ارقام گلابی(Pyrus cpmmunis L.)

هدف از اجرای این تحقیق بهبود محیط های ریزازدیادی ارقام گلابی ابت فتل (abate fetel) کایزر(kaiser)، کنفرانس (conference) و ویلیامز (williams) در راستای افزایش میزان پرآوری (proliferation)، کاهش نکروز جوانه انتهایی و همچنین تولید برگ های توسعه یافته در محیط درون شیشه بود. ابتدا اثر محیط های رشد پایه ql, ms و ql تغییر یافته، غنی شده با نسبت های مختلفی از bap، اسید جیبرلیک و پلی آمین پوترسین روی رشد و نمو دو رقم ابت فتل و کایزر بررسی شد. کاربرد محیط های رشد پایه ql و ql تغییر یافته به جای محیط پایه ms و یا افزایش سطح bap از یک به دو میلی گرم در لیتر در محیط رشد سبب افزایش معنی دار پرآوری رقم ابت فتل و بهبود کیفی ریزشاخه های هر دو رقم گردید. بررسی اثر نوع و غلظت سایتوکینین های 2ip, bap، زآتین و همچنین پکتین نشان داد که ترکیب دو نوع سایتوکینین 2ip , bap همراه با 5/0% پکتین سبب افزایش پرآوری رقم کنفرانس و افزایش بقاء ریزشاخه ها و توسعه برگی درهر چهار رقم گردید. زآتین همراه با bap و یا بدون آن سبب افزایش میزان توسعه برگی و بقاء ریزشاخه ها و کاهش پرآوری ارقام گردید. به طور کلی به منظور ریزازدیادی ارقام گلابی و بقاء مطلوب ریزشاخه ها، محیط رشدی مشتمل بر نمک های پایه ql تغییر یافته، غنی شده با 3% ساکاروز، 1 میلی گرم در لیتر bap، 1 میلی گرم در لیتر 2ip، 5/0% پکتین و 6/0% آگار قابل توصیه می باشد.