بررسی مورفولوژیکی برخی ژنوتیپ‌های انگور وحشی مناطق سردشت و پیرانشهر

به منظور ارزیابی تنوع صفات مورفولوژیک تعدادی از ژنوتیپ‌های انگور وحشی در دو ناحیه جنگلی سردشت و پیرانشهر و بررسی ارتباط آن‌ها با انگور محلی (رقم زراعی رشه) این مطالعه در سال‌های 1388 و 1389 انجام شد. در سال اول و بر اساس جنسیت گل، بوته‌های وحشی انگور شناسایی و پلاک‌کوبی شدند و در همان مناطق نیز از باغات دیم چندین بوته انگور محلی رشه مشخص شد. در مراحل مختلف فنولوژیکی و بر اساس توصیف نامه بانک ژن جهانی برای انگور، صفات مرتبط با نقطه رشد انتهایی، شاخه جوان، برگ جوان، برگ بالغ و میوه در تمامی بوته‌های انتخاب شده اندازه‌گیری و ثبت شدند. نتایج نشان داد که بین ژنوتیپ‌های انگور وحشی تفاوت زیادی بین صفات گیاه‌شناسی وجود داشت. فراوانی پایه‌های ماده نسبت به نر به صورت 3 به 13 بود. بیشتر نقاط رشد انتهایی ژنوتیپ‌های بررسی شده دارای تراکم کرک خوابیده زیاد و پهنک برگ سه لوبی بود. بر اساس تجزیه کلاستر، تمامی ژنوتیپ‌های انگور وحشی و رقم زراعی رشه در سه گروه مختلف قرار گرفتند. گروه اول تنها شامل ژنوتیپ pr1 (از پیرانشهر)، گروه دوم شامل تمام ژنوتیپ‌های انگور وحشی سردشت و پیرانشهر و گروه سوم تنها شامل رقم زراعی رشه بود. در این گروه‌بندی تشابه بالایی بین ژنوتیپ‌های gh7، gh5، gh3، gh6، pr8، pr3، pr4، pr5 و pr8 مشاهده شد. انگور رشه تشابه بسیار کمی با انگورهای وحشی مورد مطالعه نشان داد.