ارزیابی مقاومت ارقام و لاین‌های پیشرفته جو به بیماری سیاهک سخت Ustilago hordei)) و مقایسه روش‌های مایه‌زنی برای ایجاد آلودگی مصنوعی در مزرعه

با توجه به حساسیت بسیاری از ارقام جو خصوصا ارقام بدون پوشینه به بیماری سیاهک سخت و با توجه به این که ایجاد آلودگی مصنوعی بذر با عامل بیماری برای ارزیابی مقاومت بسیار دشوار است و روش‌های به کار رفته مانند اسپور پاشی سطح بذر کارایی لازم را ندارند، در این پژوهش مقاومت ارقام تجاری و لاین‌های امید بخش جو با سه روش آلودگی طی سه سال مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور تامین بذر آلوده برای این آزمایش، در سال اول (1384) 27 ژنوتیپ جو بدون پوشینه و پوشینه‌دار در مرحله گرده‌افشانی در مزرعه به روش اسپور‌پاشی روی سنبله مایه‌زنی شدند. سال دوم و سوم این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. سه روش مایه‌زنی (آلوده‌سازی فقط در مزرعه به روش اسپور‌پاشی روی سنبله، آلوده‌سازی فقط در آزمایشگاه با سوسپانسیون اسپور و آلوده‌سازی در مزرعه + آلوده‌سازی در آزمایشگاه( و شاهد بدون مایه‌زنی به عنوان عامل اول و 27 لاین پیشرفته و رقم جو به عنوان عامل دوم در نظر گرفته شد. پس از ظهور بیماری تعداد و درصد سنبله‌های آلوده در هر تیمار شمارش شد.اطلاعات به دست آمده پس از تجزیه واریانس به روش دانکن مقایسه شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که تیمارهای روش آلوده‌سازی ارقام در مزرعه + آلوده‌سازی در آزمایشگاه موثرترین روش آلوده سازی ارقام بود و پس از آن تیمار آلوده‌سازی فقط در آزمایشگاه آلودگی بالا و قابل قبولی ایجاد کرد. روش آلوده‌سازی فقط در مزرعه آلودگی مناسبی را ایجاد نکرد. در این آزمایش لاینmola/shyri//arupo*2/jet/3/… مقاوم‌ترین و رقم جو جنوب حساس‌ترین ژنوتیپ‌ها بودند.