واکنش هیبریدهای دیررس ذرت نسبت به بیماری سیاهک معمولی

به منظور بررسی مقاومت ژنوتیپ‌های مختلف دیررس ذرت به بیماری سیاهک معمولیustilago maydis (dc.) corda آزمایشی با 29 هیبرید دیررس ذرت در سال 1383،46 هیبرید در سال 1384 و 25 هیبرید در سال 1385در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دو منطقه کرج و شیراز اجرا شد. مایه‌‌زنی با روش تزریق در نوک بلال (tip injection) با سرنگ به میزان 3 میلی‌لیتر در هر بلال در مرحله ظهور تارهای ابریشمی و ارزیابی سه تا چهار هفته پس از بروز علایم بیماری بر روی بلال انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که بین هیبریدها از نظر واکنش‌ نسبت به بیماری اختلاف معنی‌داری وجود دارد. میزان مقاومت و حساسیت هیبرید‌ها بر اساس شدت بیماری در مقیاس صفر تا 7 تعیین شد که بر این اساس هیبریدها در شش گروه بسیار مقاوم تا بسیار حساس قرار گرفتند. در سال1383 به علت بروز بیماری ویروس کوتولگی زبر ذرت روی هیبریدها یاداشت‌برداری از آزمایش امکان‌پذیر نشد. در سال 1384، سه هیبرید k1264/1 × k3047/2، k3547/3×k1264/1 و k3615/1×k1264/1 و در سال 1385 سه هیبرید k3640/6×k18، k3544/1×k166a وlm77029/8-1-2-3-2-3 ×mo 17 k در گروه مقاوم (r) قرار گرفتند.