ترکیب‌پذیری لاین‌های ذرت از ژرم پلاسم حاره‌ای و نیمه حاره‌ای با استفاده از تسترهای مناطق معتدل

این پژوهش به منظور ارزیابی ترکیب‌پذیری لاین‌های ذرت استخراجی از ژرم‌پلاسم حاره‌ای و نیمه ‌حاره‌‌ای سیمیت (cimmyt) در تلاقی با تستر‌های مناطق معتدله انجام شد. به این منظور تعداد سی و شش ترکیب حاصله از تلاقی چهار تستر معتدله ذرت ( mo17از گروه لنکسترشورکراپ، و k18 لاین استخراج شده از mo17، b73 از گروه ریدیللودنت و k47/3 لاین به دست آمده ازb73) با نه لاین استخراجی از ژرم‌پلاسم ذرت سیمیت در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در چهار منطقه کرج، دزفول، شیراز و کرمانشاه بررسی شدند. نتایج برآورد اثر ژن‌ها با تجزیه لاین در تستر نشان داد که علاوه بر اثر غالبیت، اثر افزایشی نیز در کنترل عملکرد دانه و دیگر صفات موثر بودند. بر اساس نتایج مقایسه میانگین عملکرد تلاقی‌ها، هیبریدهای شماره 32، 7 و 9 به ترتیب با میانگین عملکرد 8.641، 8.430 و 8.382 تن در هکتار پر‌محصول‌تر از سایر هیبریدها و شاهد بودند. این هیبریدها به ترتیب حاصل تلاقی لاین شماره 5 با تستر k18 و لاین شماره 7 و 9 با تستر mo17 بودند. برآورد ترکیب‌پذیری عمومی مشخص کرد لاین‌ شماره 5 پتانسیل استفاده مستقیم برای اصلاح عملکرد دانه در برنامه به‌نژادی ذرت را دارا است. ترکیب‌پذیری خصوصی عملکرد دانه تلاقی‌ها نیز بیان‌کننده ترکیب‌پذیری خصوصی مثبت و معنی‌دار تسترmo17 با لاین شماره 4 بود.