گزینش لاین‎های اوتایپ چغندرقند مقاوم به بیماری ریزومانیا

در اصلاح چغندرقند لاین‎های اوتایپ نقش مهمی دارند زیرا از تلاقی آن‎ها با لاین‎های نرعقیم سینگل‎کراس‎های نرعقیمی به دست می‎آید که به‌عنوان پایه مادری در تهیه رقم استفاده می‎شوند. در این بررسی از دو جمعیت اصلاحی منوژرم حامل ژن‎های کنترل کننده صفت اوتایپی و مقاومت به برخی بیماری‎های مهم چغندرقند، 36 لاین اوتایپ منوژرم مقاوم به ریزومانیا تهیه شد. لاین‎ها در سال 1392 از نظر مقاومت به بیماری ریزومانیا در خزانه آلوده در ایستگاه زرقان فارس در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با چهار تکرار ارزیابی شدند. در زمان برداشت، ریشه‎های هر کرت از نظر شدت علائم بیماری براساس مقیاس 91 نمره‎دهی شدند. هم‎زمان کلیه ژنوتیپ‎ها با استفاده از نشانگر مولکولی پیوسته با ژن مقاومت از نظر حضور ژن مقاومت آزمون مولکولی شدند. در میان لاین‎های اوتایپ مورد بررسی، نمره آلودگی لاین‎های شماره 32302 و 32304 کمتر از شاهد مقاوم خارجی (رقم ایسلا) بود و در مجموع هجده لاین از نظر متوسط نمره آلودگی به‎همراه دو جمعیت والدینی و شاهد مقاوم در یک گروه آماری قرار گرفتند. درصد حضور ژن برای شاهد مقاوم 92 و برای شاهد حساس صفر بود. در مجموع در 65 درصد موارد بین درصد حضور ژن و متوسط نمره آلودگی ژنوتیپ‎ها در مزرعه توافق وجود داشت.