ارزیابی ویژگی‌های کمی و کیفی برخی ژنوتیپ‌های گردو در استان کرمانشاه

ایران به عنوان یکی از مراکز اصلی تنوع و کشت گردو در دنیا شناخته شده است که این تنوع می‌تواند در برنامه‌های به‌نژادی مورد توجه قرار گیرد. یکی از روش‌های به‌نژادی در این زمینه، شناسایی و گزینش ژنوتیپ‌های امیدبخش گردو است، به همین منظور پژوهشی در سال‌های 1392 تا 1394 در دو منطقه از استان کرمانشاه انجام شد. در این پژوهش برخی صفات فنولوژیکی و پومولوژیکی 59 ژنوتیپ بر اساس توصیف‌نامه‌های upov و ibpgr اندازه‌گیری شد. بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه میانگین وزن دانه، وزن مغز و درصد مغز به ترتیب 22/35 – 9/31 گرم، 11/20 – 4/34 گرم و 68/29 – 36/91 درصد بود. بیشترین درصد مغز (68/28) متعلق به ژنوتیپ kh86 بود. ژنوتیپ kh65 بیشترین وزن دانه (35/22 گرم) و وزن مغز (11/20 گرم) را داشت. ژنوتیپ kh110 به ترتیب با 25 و 21 روز تاخیر در برگ‌دهی نسبت به استاندارد مرجع در سال اول و دوم، دیربرگده‌ترین ژنوتیپ ارزیابی شد. ژنوتیپ‌های kh128 و ks33 بیشترین درصد هموگامی (100%) را داشتند. تجزیه خوشه‌ای، 59 ژنوتیپ مورد بررسی را در پنج خوشه گروه‌بندی کرد. در نهایت ژنوتیپ‌های kh86، kh70، kh69، kh65، ks42، kh87، ks39، ks35، kh88، kh110، kh127، kh128، kh134، kh146، kh149، kh150، kh153 و ks29 که از نظر خصوصیات میوه و مغز برتر بودند، به عنوان ژنوتیپ‌های امیدبخش شناسائی شدند.