مکانیابی بهینه‌ی بندهای گابیونی با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی و الگوریتم ژنتیک مرتب-سازی نامغلوب (مطالعه‌ی موردی حوضه‌ی امامزاده باغملک)

با توجه به وقوع فرسایش خاک در حوضه‌های آبریز و تاثیرات درون حوضه‌ای و برون حوضه‌ای آن، لذا مکانیابی بهینه‌ی سازه‌های حفاظتی به‌منظور کنترل فرسایش و باررسوب از اهمیت بالایی برخوردار است. از جمله شیوه‌های حفاظت سازهای، گابیون‌ها هستند که نقش موثری را در کاهش سرعت جریان آب و به دام انداختن رسوبات دارند. در این پژوهش بهمنظور مکانیابی بهینه‌ی احداث سازه‌های گابیونی در حوضه امامزاده‌ی باغملک با مساحت تقریبی 104 کیلومترمربع از کوپلینگ تکنیک‌های تحلیل سلسه مراتبی (ahp) و الگوریتم ژنتیک (nsgaii) استفاده شد. معیارهای بهینه‌سازی تابع هدف مشتمل بر حداقل فاصله از جاده، حداقل فاصله از مکان مسکونی، حداکثر طول کانال اصلی، حداکثر باررسوب، حداکثر حجم آب خروجی و حداکثر فرسایش خاک کانال توسط تکنیک ahp به‌منظور انجام فرایند تصمیم‌گیری اولویت‌بندی شدند. نتایج مقایسه‌ی ماتریس زوجی و اولویت‌بندی نشان داد که طول کانال اصلی به‌عنوان موثرترین معیار (criteria) بر مکانیابی سازه‌ی گابیون است. اولویت اول به‌عنوان بحرانی‌ترین کانال که بیشترین باررسوب را تولید مینماید، در نظر گرفته شد، در نتیجه گران‌ترین سازه در آن احداث می‌گردد. الگوریتم بهینه‌ساز nsgaii بر مبنای طول کانال و حجم آب خروجی، تقدم کانال‌های بحرانی و مکان آنها را از کانال شماره 1 تا 35 در میان 5110 سایت موردنظر برای احداث گابیون، تعیین نمود. نتایج تایید می‌نماید که استفاده از تکنیک‌های شبیه‌سازیبهینه‌سازی برای طراحی، به انتخاب بهترین مکان‌ها برای احداث سازه‌ی گابیون به‌عنوان بهترین شیوه‌ی مدیریتی کمک می‌نماید.