مطالعه فلور مراتع منطقه قیصری کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری

بررسی فلور گیاهی هر منطقه دارای اهمیت است، زیرا فهرست گیاهان، شناسنامه‌ای از پتانسیل‌های آن منطقه محسوب می‌شود. منطقه قیصری با مساحت 9816 هکتار در غرب استان چهار محال و بختیاری واقع شده است. هدف پژوهش حاضر معرفی فلور، شکل زیستی و گونه‌های در معرض خطر این منطقه است. عملیات برداشت میدانی در سال‌های 1388 و 1389 در منطقه اجرا شد. سپس، نمونه‌های گیاهی بر اساس روش مرسوم مطالعات تاکسونومیک منطقه‌ای جمع‌آوری و با استفاده از منابع موجود شناسایی و تیره، جنس و گونه هر یک از آنها تعیین گردید. نتایج این مطالعه نشان داده است که در این منطقه 487 گونه گیاهی متعلق به 65 تیره و 301 جنس وجود دارد. تیره‌های compositae (70 گونه)، poaceae (46 گونه)، papilionaceae (41 گونه)، labiatae (39 گونه)، cruciferae (38 گونه)، umbeliferae (30 گونه) و caryophyllaceae (21 گونه) مهم‌ترین تیره‌های گیاهی موجود در منطقه هستند که در مجموع 5/58 درصد از کل گونه‌ها را شامل می‌شوند. بر اساس اشکال زیستی رانکایر، 3/50 درصد گونه‌ها همی‌کریپتوفیت (245 گونه)، 2/23 درصد تروفیت (113 گونه)، 5/12 درصد کریپتوفیت (61 گونه)، 6/7 درصد فانروفیت (37 گونه) و 6/5 درصد کامه‌فیت (28 گونه) بوده است. بررسی پراکنش جغرافیایی عناصر گیاهی نشان داده است که 2/67 درصد گونه‌ها متعلق به ناحیه رویشی ایرانی-تورانی، 8/5 درصد گونه‌ها چند منطقه‌ای، 7/2 درصد گونه‌ها جهان‌وطنی و بقیه مربوط به نواحی رویشی دیگر بوده است. در منطقه قیصری 86 گونه تهدید شده وجود دارد که همه آنها متعلق به منطقه ایرانی-تورانی است از میان آنها دو گونه در طبقه در معرض خطر، سه گونه در طبقه آسیب‌پذیر، 67 گونه در طبقه با خطر کمتر و 14 گونه در طبقه کمبود داده قرار دارند.