مروری بر روند تکامل سردۀ گون (باقلاییان) در دنیای قدیم

در این پژوهش، روند واگرایی و انشقاق بخش‌‌های مختلف سردۀ گون در دنیای قدیم بررسی شده است. با بررسی مطالعات پیشین، گونه‌‌های گون به سه گروه ابتدایی، حد واسط و پیشرفته تقسیم می‌‌شود. نقشه‌‌های پراکنش هریک از این گروهها در دنیای قدیم ارائه شده است.گروه ابتدایی به‌‌طور عمده شامل بخش‌های علفی کرک ساده و یک بخش خشکی‌‌پسند قدیمی با ساقۀ چوبی و کرک دوشاخه‌ای است. این گروه در دو قارۀ آسیا و آفریقا و به‌‌طور پراکنده در قارۀ اروپا انتشار دارد.گروه حد واسط، با اشکال بالشتکی خاردار اغلب در رشته‌‌کوههای زاگرس و البرز و مناطق کوهستانی ترکیه، لبنان و اردن پراکنده است؛ همچنین از طرف شرق به افغانستان، هندوکش و قسمت‌‌های جنوبی هیمالیا گسترش دارد.گروه پیشرفته، دارای الگوی انتشار بسیار نامتجانسی است و قلمروی انتشار آن با گروه ابتدایی همخوانی دارد. بخش‌‌های کرک ساده اغلب در پایین 35 درجۀ عرض شمالی و بخش‌‌های کرک دوشاخه با فراوانی بیشتر در بالای 35 درجۀ عرض شمالی پراکنده است. گون‌‌های یک‌‌ساله به‌‌صورت نامتجانس در هر سه گروه اصلی پراکنده است. در هر سه گروه، تکامل موازی در سطح بخش‌‌ها و گونه‌‌ها صورت گرفته است، در هر نقطۀ پراکنش، تعدادی از آنها انتشار محدود دارند و نیز برخی گونه‌‌ها با مکانیسم ژنتیک عملکردی (تنظیمی) و وراثتی (ساختاری) به تنوع غیر ژنتیکی دست یافته و گونه‌‌های مجزا را به وجود آورده‌‌اند؛ به طوری که در طبیعت با شرایط بوم‌‌شناختی همان مناطق سازش یافته‌‌اند و به تجدید حیات و انتشار خود ادامه می‌‌دهند.

an overview of the evolution of the genus astragalus (fabaceae) in the old world‎

in the present study, the trend of divergence and fragmentation of different sections of astragalus in the old world has been investigated. based on previous studies, astragalus species are divided into three groups: primitive, intermediate, and advanced. the distribution maps of each of these groups in the old world were presented in the study. the primitive group consists mainly of herbaceous sections with simple hairs and an old drought-tolerant section with woody stems and bifurcating hairs that are densely distributed in asia and africa and scattered in europe. the intermediate group, with thorny cushion shapes, is often scattered in the zagros and alborz mountains, mountainous regions of turkey, lebanon, and jordan, and extend from the east to afghanistan, the hindu kush, and the southern parts of the himalayas. the results of the study show that the distribution pattern of the advanced group is very heterogeneous and its pattern is consistent with the primitive group. the simple hair sections are often scattered below 35 degrees north latitude and the bifurcated hairs sections are more frequently distributed above 35 degrees north latitude. annual astragalus species are heterogeneously distributed in all three main groups. in all three groups, parallel evolution has taken place at the level of sections and species. at each point of distribution, their number has a limited distribution. in addition,  some species have achieved non-genetic diversity by functional or regulatory genetic, hereditary or structural mechanisms and created distinct species that have adapted in nature to the ecological conditions of the same areas and continue to regenerate with even more distributions.