روند تکامل صفات ریخت‌‌شناسی بخش alopecuroidei از جنس گون برپایۀ تبارزایی توالی هسته‌‌ای its و توالی کلروپلاستی trnh-psba

گون (تیرۀ باقلائیان) با بیش از 2500 گونه، بزرگ‌‌ترین جنس گیاه گلدار روی کرۀ زمین است. بخش alopecuroidei dc. از جنس گون با بیش از 50 گونه یکی از بزرگ‌‌ترین بخش‌‌های گون‌‌های دنیای قدیم و دارای 27 تاکسون در ایران است. در این مطالعه، 26 تاکسون از بخش alopecuroidei و گونۀ astragalus caraganae از بخش astragalus همراه با دو گونه از بخش chronopus در جایگاه برون‌‌گروه انتخاب شد. 17 صفت ریخت‌‌شناسی برای این 29 تاکسون برپایۀ تبارزایی توالی هسته‌‌ای its و توالی کلروپلاستی trnhpsba آنالیز شد. روش maximum parsimony برای بازسازی درخت فیلوژنی استفاده شد. با استفاده از نرم‌‌افزار mesquite version 2.74 ماتریس داده‌‌های ریخت‌‌شناسی بر درخت مولکولی نقشه‌‌بندی شد. نتایج بیانگر این است که از میان زیربخش‌‌های پیشنهادشدۀ قبلی بخش alopecuroidei، زیربخش bibracteolati تک‌‌تبار است؛ ولی زیربخش microtropi و زیربخش megalotropi تک‌‌تبار نیست. روند تکامل صفات ریخت‌‌شناسی در چارچوب فیلوژنی مولکولی نشان می‌‌دهد که سه صفت وجود براکتئول، طول دمگل آذین و طول پهنک ناو، سین آپومورفی برای بعضی کلادهای تشکیل‌‌شده در بخش alopecuroidei است. سایر صفات، جورگرایی (تکامل موازی و برگشت به حالت نیایی) درون این بخش نشان می‌‌دهد.

The Evolutionary Trend of Morphological Characters of Astragalus sect. Alopecuroidei based on Phylogeny of nrDNA ITS and cpDNA trnH-psbA Sequences

Astragalus L. (Fabaceae) with over 2500 species is the largest genus of flowering plants on Earth. Astragalus sect. Alopecuroidei DC. with over 50 species is one of the largest sections of the Old World Astragalus represented by 27 taxa in Iran. In the present study, 26 taxa of sect. Alopecuroidei and Astragalus caraganae of sect. Astragalus, as well as two species of sect. Chronopus as outgroups were selected. Seventeen morphological characters for these 29 taxa based on phylogeny of nrDNA ITS and cpDNA trnHpsbA were analyzed. The Maximum Parsimony method was used to construct a phylogenetic tree. The matrix of morphological characters was mapped on the molecular tree using Mesquite version 2.74. The results of the study indicate that, among the previously proposed subsections of Alopecuroidei, subsect. Bibracteolati is monophyletic, but the subsect. Microtropi and Megalotropi are not monophyletic. The evolutionary trend of morphological characters based on molecular phylogeny shows that three characters including the existence of bracteole, length of peduncle, and length of keel limb are synapomorphies for some clades of the Alopecuroidei sect. The other characters show homoplasy (parallelism and reversal) within this section.