بررسی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی عناصر گیاهی منطقۀ حفاظت‌شدۀ جنگلی میرآباد

تنوع زیستی گیاهی در زاگرس شمالی از جنبه‌های مختلف اهمیت دارد و راهکارهای مناسبی برای تعیین قابلیت‌های عناصر گیاهی و وضعیت حفاظتی گونه‌ها ارائه می‌دهد و عامل موثری در سنجش و ارزیابی منطقه برای بررسی توان اکولوژیکی به شمار می‌رود. منطقۀ حفاظت‌شدۀ میرآباد در محور پیرانشهر سردشت بین عرض‌های 23 °36 و´31 °36 شمالی و طول‌های 15 °45 و 25 °45 شرقی به مساحت 11435 هکتار در محدودۀ ارتفاعی 1177 تا 2068 متری از سطح دریا واقع‌ شده است. میانگین بارندگی و دمای سالانۀ منطقه باتوجه‌به داده‌های بیست‌ساله به‌ترتیب 696 میلی‌متر و 12.3 درجۀ سانتی‌گراد است. به روش توزیع تصادفی قطعه‌نمونه‌های چنداندازه‌ای ویتاکر در تیپ‌های مختلف گیاهی در سال 1396، تعداد 447 گونه گیاهی از 81 تیره و 301 جنس شناسایی شدند. بزرگ‌ترین تیره‌ها ازنظر غنای گونه‌ای و جنس به‌ترتیب عبارتند از: تیره‌های asteraceae (57 گونه)، poaceae (48 گونه)، fabaceae (37 گونه) و lamiaceae (24 گونه)، تیره‌های asteraceae با 35 جنس، poaceae با 32 جنس، apiaceae با 21 جنس و brassicaceae با 19 جنس. همی‌کریپتوفیت‌ها با 35.3 درصد، تروفیت‌ها با 28.2 درصد، ژئوفیت‌ها با 14.4 درصد و فانروفیت‌ها با 13 درصد شکل‌های زیستی منطقه هستند. ازنظر پراکنش جغرافیایی، 210 گونه‌ (47 درصد) به عناصر ایرانیتورانی تعلق دارند. بر اساس معیارهای iucn در منطقه تعداد 33 گونه در فهرست گیاهان با تهدید کمتر، تعداد 23 گونه در فهرست کمبود اطلاعات، تعداد 7 گونه در فهرست گیاهان آسیب‌پذیر و 1 ‌گونه در معرض انقراض قرار دارند. همچنین، 14 گونه نادر و 167 گونه دارویی‌اند.