>
Fa   |   Ar   |   En
   تنوع گیاهی منطقۀ شکارممنوع سربند (دیباج، استان سمنان)  
   
نویسنده بردسیری عالمه ,نادری رضا ,امیراحمدی عاطفه
منبع تاكسونومي و بيوسيستماتيك - 1396 - دوره : 9 - شماره : 31 - صفحه:1 -28
چکیده    در پژوهش حاضر، فلور منطقۀ سربند دیباج بررسی شده است. منطقۀ شکارممنوع سربند با مساحت تقریبی 4 هزار هکتار و گسترۀ ارتفاعی 2000 تا 3650 متر در 12 کیلومتری شمال‌شرقی شهر دیباج (52 کیلومتری شمال دامغان، استان سمنان) واقع‌شده و بر اساس طبقه‌بندی دومارتن دارای اقلیم خشک و میانگین بارندگی سالانه 137.5 میلی‌متر است. درمجموع، 285 گونه متعلق به 178 جنس و 45 تیره شناسایی شدند. تیره‌های asteraceae (تیرۀ گل ستاره‌ای) با 22 جنس و 40 گونه،brassicaceae  (تیرۀ کلم) با 25 جنس و 32 گونه و poaceae (تیرۀ گندم) با 16 جنس و 26 گونه تیره‌های بزرگ منطقه و جنس‌های astragalus (گون) با 12 گونه، allium (پیاز) با 7 گونه، cousinia (هزارخار) و alyssum (قدومه) با 6 گونه وgagea (نجم طلایی) با 5 گونه دارای بیشترین غنای گونه‌ای هستند. بررسی پراکنش جغرافیایی گونه‌های گیاهی منطقه نشان داد 60.52 درصد گونه‌ها به ناحیۀ ایرانی تورانی، 20.67 درصد به نواحی ایرانی تورانی/اروپا سیبری و غیره تعلق دارند. همی‌کریپتوفیت‌ها (54.67 درصد) بیشترین شکل زیستی منطقه را تشکیل داده‌ا‌ند. از مجموع گیاهان شناسایی‌شده در منطقه، 36 گونه انحصاری ایران و 44 گونه دارای ارزش دارویی هستند. بر اساس معیارهای اتحادیه بین‌المللی حفاظت طبیعت 33 گونه در فهرست گونه‌های در معرض خطر قرار می‌گیرند که از این تعداد، 4 گونۀ cousinia rhabdodes، astragalus catacamptus، a. megalocystis و a. perdurans جزو گونه‌های آسیب‌پذیر منطقه هستند.
کلیدواژه پراکنش جغرافیایی، سربند، سمنان، شکل زیستی، مطالعه فلوریستیک
آدرس دانشگاه دامغان, دانشکدۀ زیست شناسی، پژوهشکدۀ علوم زیستی, گروه علوم گیاهی, ایران, دانشگاه دامغان, دانشکدۀ زیست شناسی، پژوهشکدۀ علوم زیستی, گروه علوم گیاهی, ایران, دانشگاه دامغان, دانشکدۀ زیست‌شناسی، پژوهشکدۀ علوم زیستی, گروه علوم گیاهی, ایران
 
   Plant Diversity of Sarband Hunting Prohibited Area (Dibaj, Semnan Province)  
   
Authors Bardsiri Alame ,Naderi Alamdardehi Reza ,Amirahmadi Atefe
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved