ارزیابی پایداری زیست محیطی در نواحی شهری با رویکرد معضل ریزگردها با استفاده از فن تصمیم گیری چندمعیاره تخصیص خطی و شبکه عصبی مصنوعی مطالعه موردی: کلانشهر اهواز

ارزیابی پایداری زیست محیطی، به عنوان یکی از مهمترین ابزار در فرآیند برنامه ریزی توسعه پایدار بوده و لذا توجه به آن در سیاست گذاری ها و برنامه ریزی ها امری اجتناب ناپذیر است. هدف این مقاله ارزیابی پایداری زیست محیطی در نواحی شهری با رویکرد معضل ریزگردها با استفاده از فن تصمیم گیری چندمعیاره تخصیص خطی و شبکه عصبی مصنوعی در اهواز است. در این پژوهش ابتدا از طریق مطالعه مبانی نظری پژوهش اقدام به شناسایی معیارهایی که در جهت پایداری زیست محیطی موثر است شد. سپس از روش اسنادی و کتابخانه ای و مراجعه به ادارات و سازمان های مختلف در جهت گردآوری اطلاعات بخش تئوریکی استفاده شد. اما جمع آوری اطلاعات اصلی پژوهش، با استفاده از مطالعات میدانی(تکمیل پرسشنامه، مشاهدات و بررسی میدانی) صورت گرفته است. فرآیند تحقیق بدین صورت بود که برای عملیاتی کردن روش شناسی از طریق معیارهای بدست آمده از مطالعه ادبیات مسئله، پرسشنامه ای طراحی و در 8 منطقه در بین مردم به روش تصادفی طبقه ای توزیع گردید. حجم نمونه از کل مناطق بر اساس فرمول کوکران نامحدود در قالب طبقات جمعیتی مناطق تعیین شد. بر این اساس در مجموع 420 نفر عنوان نمونه مورد مصاحبه قرار گرفتند. یافته های تحقیق نشان داد در روش تخصیص خطی، منطقه 2 با وزن 0.1137 در اولویت نخست و مناطق 6، 8، 4 و 1 با وزن 0.1093، 0.0672، 0.0502 و 0.0507 در اولویت های بعدی از لحاظ پایداری زیست محیطی قرار دارند. در روش شبکه عصبی، منطقه 2 با وزن 0.46 و مناطق 1 ، 6 ، 3 با وزن 0.39 ، 0 . 25 و 0.22 در اولویت های بعدی قرار دارد. با این اوصاف رعایت و در نظر گرفتن تمامی دستورالعمل های ارزیابی و به ویژه ارزیابی پایداری اعم از انتخاب شاخص های موثر در پایداری در قالب چارچوب های تدوین شده، انتخاب ابزار جامع و یکپارچه در قالب چارچوب های تدوینی برای ارزیابی و اولویت بندی پایداری و در نهایت انتخاب تکنیکی مناسب جهت تجزیه و تحلیل داده ها نقش مهمی در تبیین بهتر واقعیت های موجود در نواحی مورد مطالعه در فرآیند توسعه پایدار جهت برنامه ریزی دارد.

evaluation of environmental sustainability in urban areas with the approach of fine dust problem using multi-criteria decision making technique of linear allocation and artificial neural network (case study: ahvaz)

environmental sustainability assessment is one of the most important tools in the process of sustainable development planning and therefore attention to it in policy-making and planning is inevitable. the purpose of this paper is to evaluate the environmental sustainability in urban areas with the approach of the dust problem using multi-criteria decision-making technique of linear allocation and artificial neural network in ahvaz metropolis. in this research, first, by studying the theoretical foundations of the research, the criteria that are effective for environmental sustainability were identified. then, the documentary and library method and referring to different departments and organizations were used to collect information in the theoretical part. however, the main information of the research was collected using field studies (completing questionnaires, observations and field studies). the research process was such that a questionnaire was designed to implement the methodology through the criteria obtained from the study of the problem literature and distributed among the people in 8 regions by stratified random sampling method. the sample size of the total areas was determined based on the unlimited cochran’s formula in the form of population classes of the areas. keywords: environmental stability, particulate matter, linear allocation, artificial neural network, ahvaz