توان سنجی اقلیمی مناطق مستعد کشت گندم دیم و نیشکر (مطالعه موردی: استان خوزستان)

هدف این پژوهش، توان سنجی اقلیمی-کشاورزی کشت گندم دیم و نیشکر با استفاده از سه روش فائو، پاپاداکیس و یونسکو در مناطق استان خوزستان است و از دو روش فائو و پاپاداکیس برای شناسایی مناطق کشت هر دو محصول و از روش یونسکو برای مشخص کردن مکان‌های مستعد کشت گندم دیم استفاده شده است. برای این منظور از آمار 23 ساله (1994-2016) داده‌های اقلیمی روزانه مربوط به دما، بارش، ساعت آفتابی، رطوبت نسبی و سمت و سرعت باد 10 ایستگاه همدیدی استان استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بخش‌های عمده‌ای از مناطق شمالی و شمال شرق استان برای کشت گندم دیم مناسب بوده و بخش‌های جنوبی و جنوب غربی از این نظر نامناسب بوده‌اند. در این میان کارآیی دو روش فائو و پاپاداکیس نسبت به روش یونسکو بهتر بود. از نتایج قابل توجه این مطالعه می‌توان به شناسایی مناطق مستعدّ کشت نیشکر در استان خوزستان به واسطه نتایج دو روش فائو و پاپاداکیس اشاره کرد. براساس نتایج این دو روش بخش‌های مرکزی، جنوب و جنوب غربی استان برای کشت نیشکر مناسب بوده درحالی که براساس واقعیّات منطقه، تنها در شهرستان اهواز این گیاه کشت می‌شود. در مورد نیشکر هیچ یک از دو روش فائو و پاپاداکیس از نظر کارآیی بر یکدیگر برتری نداشته‌اند.

climatic potential assessment of areas prone to rain-fed wheat and sugarcane cultivation case study: khuzestan province)

the aim of this study is climatic-agricultural empowerment of rain-fed wheat and sugarcane cultivation using three methods fao, papadakis and unesco in khuzestan province. areas prone to dryland wheat cultivation have been used. for this purpose, 23-year statistics (1994-2016) daily climatic data related to temperature, precipitation, sundial, relative humidity and wind direction and speed of 10 synoptic stations in the province were used. the results of this study showed that most parts of the northern and northeastern regions of the province are suitable for dryland wheat cultivation and the southern and southwestern parts were unsuitable in this regard. in the meantime, the efficiency of the two methods of fao and papadakis was better than that of unesco. one of the remarkable results of this study is the identification of potential areas for sugarcane cultivation in khuzestan province by the results of two methods, fao and papadakis. according to the results of these two methods, the central, southern and southwestern parts of the province are suitable for sugarcane cultivation, while according to the realities of the region, this plant is cultivated only in ahvaz city. in the case of sugarcane, neither fao nor papadakis has been superior in efficiency.