مدل‌ سازی میدان جابجایی و رفتار شکست گسل بر اساس روابط کالوکیشن مطالعه موردی زلزله اردیبهشت 97 یاسوج

انرژی آزادشده به هنگام حرکت سریع گسل، عامل وقوع اغلب زمین‌لرزه‌ها است. در کشور ما که دارای گسل‌های فعال و مناطق زلزله خیزی فراوانی است، شناخت حرکات گسل نتایج حاصل از این حرکات، دارای اهمیت ویژه‌ای است. دراین پژوهش با استفاده از تصاویر بالارو و پایین رو ماهواره sentinel-1 و بکارگیری فن‌های تداخل سنجی راداری چند دیافراگمی و تداخل سنجی راداری معمولی به زلزله 1397 یاسوج پرداخته و تغییر شکل هم لرزه‌ای را در دو راستای خط دید ماهواره و مسیر آزیموتی تهیه؛ و سه مولفه متعامد میدان جابجایی را با استفاده از اندازه‌گیری‌های ژئودتیک استخراج شد. سپس برای به دست آوردن هندسه گسلی و توزیع لغزشی روی صفحه گسل، این مولفه‌ها را، با استفاده از روشی بهینه‌سازی کالوکیشن و مدل تحلیلی نیم فضای الاستیک آکادا تحلیل گردید. جابجایی‌های صورت گرفته‌شده بر اثر جابه‌جایی گسل در اثر زلزله یاسوج در منطقه مورد مطالعه را نشان می‌دهد، تغییر ساختار زمین‌شناسی منطقه پس از زلزله با ساختار آن در قبل از زلزله از 80 تا 20- سانتی‌متر بوده است. مولفه‌های ارتفاعی جابجایی سطحی حاصل از مدل، میزان جابجایی‌ها برای گسل یاسوج در محدوده مطالعاتی هر چه از گسل سراسر زاگرس فاصله گرفته شود، میزان جابجایی کمتر و کمتر، و با نزدیک شدن به گسل‌های مجاور، میزان جابجایی‌ها افزایش می‌یابد، ماکزیمم جابجایی ارتفاعی برای کل فریم تصویر برابر 0.45 تا 0.45- متر و ماکزیمم مقدار جابجایی افقی حدود 18 سانتیمتر که هر چه از گسل به سمت مناطق دشتی حرکت شود، بیشتراست.