تحلیل فضایی کیفیت منابع آب زیرزمینی جهت مصارف شرب، کشاورزی و صنعتی (مطالعه موردی: دشت آباده طشک-جهان آباد)

هدف از این مطالعه، تحلیل مکانی کیفیت آب زیرزمینی دشت آباده طشکجهان‌آبادواقع در شرق استان فارس برای مصارف شرب، کشاورزی و صنعتی براساسدیاگرام‌های شولر، ویلکوکس و شاخص اشباع‌شد گیلان ژلیه است. ابتدا داده‌های 8 پارامتر کیفی موثر در مصارف فوق،شاملtds،th ،na+،cl، so42،ph ،ecو sarمربوط به 29 حلقه چاه منطقه جمع‌آوری و از نرمال بودن توزیع داده‌ها اطمینان حاصل گردید. به کمک تحلیل ‌گرزمین‌آماری در سامانه‌ی اطلاعات جغرافیایی (gis)، مدل‌های مختلف روش کوکری جینگ برای هر پارامتربررسی و نتایج حاصل از مدل‌های مذکور براساس فن اعتبارسنجی متقابل با معیار آماری ریشه‌ی دوم میانگین مربعات خطا (rmse) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که برای پارامترهای tds،th ، cl و ph، مدلرشنال کوادریک و برای متغیرهای na+، so42، ec و sar، مدلنمایی از بیشترین دقت و کمترین خطا نسبت به سایر مدل‌هایواریوگرام برخوردار می‌باشند.براساس نمودار شولر، 38% چاه‌های دشت در گروه خوب و قابل‌قبول قرار داشته و مانعی ازنظر شرب ندارند. نمودار ویلکوکس نشان می‌دهد که اکثر چاه‌ها (62%) در کلاس خیلی شور قرار داشته و برای کشاورزی مناسب نمی‌باشند. با توجه به ضریب اشباع‌شدگی لانژلیه، 76% آب زیرزمینی دشت در رده‌ی رسوبگذار و 24% باقی‌مانده در رده‌ی خورنده ازنظر صنعتی قرار دارند.نقشه‌های طبقه‌بندی کیفیآب زیرزمینی دشتازلحاظ شرب، کشاورزی و صنعتی نشان داد که کیفیت آب از مناطق مرتفع شمال به سمت نواحی پست جنوب (به‌استثنای ناحیه‌ی ده زیر 2)، بخصوص در اراضی فاقد کشاورزی یعنی محدوده‌یدریاچه‌ی بختگان که کلاس کیفیت آبِ غیرقابل استفاده غالب است؛ کاهش می‌یابد.