نگرشی بر ارزیابی آسایش انسانی در شهرستان میناب دهستان تیاب با توجه به شاخص های زیست اقلیمی

ارزیابی شرایط زیست اقلیمی امروزه به عنوان ابزاری کارآمد در دست برنامه ریزان در مناطق مختلف به حساب میآید. راحتی و سلامت انسان در محیط طبیعی، رابطه مستقیمی با موقعیت اقلیمی از قبیل درجه حرارت، رطوبت، تابش خورشید و ساعت آفتابی دارد. دما و رطوبت نسبی یک منطقه شاخصی برای بررسی آسایش و راحتی انسان معرفی شده است. در این پژوهش آسایش یا عدم آسایش انسان براساس مدل ها و شاخص های زیست اقلیمی بیکر، ترجونگ، و ترموهیگرومتریک با استفاده از اطلاعات آماری ایستگاه سینوپتیک شهرستان میناب جهت دهستان تیاب طی سالهای 1369 تا 1390 ارزیابی و تعیین شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که منطقه تیاب در طول سال از نظر بیو کلیمایی، از شرایط فوق العاده داغ تا بسیار خنک در ماههای مختلف برخوردار است. با توجه به بررسی شرایط اقلیمی این منطقه، میتوان در بسیاری از برنامه ریزی های عمرانی و گردشگری این منطقه مراحل رشد و شکوفایی منطقه را با سرعت بیشتری طی کرد.

Reviewing On The Assessment Of Human Comfort in Considering City Minab Tiab Bioclimatic Indices

Nowadays the evaluation of bioclimatic conditions is considered as an efficient instrument by programmers in different regions. Calmness and health of human in natural environment has a direct relationship with climate situation such as temperature, humidity, sunlight and sunny time. Relative temperature and humidity is introduced as an index to survey comfort and convenience of human. This study aims to investigate comfort or discomfort of human based on bioclimatic models and indices of Becker, Terjung, nervous pressure and thermo hygrometric by using statistical data of synoptic station of Minab County for Tiyab rural district during 1990 to 2011. The results arising of this study show that Tiyab region in bioclimatic position during each year has from extremely hot to keen condition in different months. Considering the survey of climatic situation of this region, we can observe growth and development steps of this region by more speed in most of development and tourism planning of this region.