تاثیر روان‌درمانی مثبت‌نگر گروهی بر شایستگی اجتماعی زنان متقاضی جراحی زیبایی بینی

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی روان درمانی مثبت نگر گروهی بر شایستگی اجتماعی در زنان متقاضی جراحی زیبایی بینی در شهر اصفهان بود.روش اجرا: پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون پس آزمون با گروه شاهد بود و از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. از جامعه ی آماری پژوهش شامل زنان متقاضی جراحی زیبایی بینی مراجعه کننده به مراکز مربوطه در سه ماهه ی سوم (مهر، آبان و آذر) سال 1397، تعداد 50 نفر انتخاب شدند. بعد از پاسخ به پرسش نامه ی کفایت اجتماعی، 30 نفر که پایین ترین نمرات را به دست آورده بودند، انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. سپس مداخلات مثبت نگر گروهی بر روی گروه آزمایش طی 10 جلسه 2 ساعته براساس پروتکل درمانی rashid (2015) اجرا شد. پس از آن، از شرکت کنندگان هر دو گروه خواسته شد مجدداً به سوالات پرسش نامه ی کفایت اجتماعی پاسخ دهند. درنهایت داده ها با استفاده از نسخه ی 23 نرم افزار spss در دو بخش توصیفی و استنباطی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که روان درمانی مثبت نگر گروهی موجب افزایش شایستگی اجتماعی در مقیاس کلی و ابعاد آن در زنان متقاضی جراحی زیبایی در شهر اصفهان در گروه آزمایش در مرحله ی پس آزمون شده است و این تغییرات ازنظر آماری معنادار هستند (0.01>p).نتیجه گیری: می توان از روش روان درمانی مثبت نگر گروهی به عنوان یک روش مداخله ای و درمانی برای زنان متقاضی جراحی زیبایی بینی به منظور بهبود شایستگی اجتماعی استفاده نمود.

The effect of group positive psychotherapy on social competence of women candidates for cosmetic rhinoplasty

ackground and Aim: The purpose of this study was to determine the efficacy of group positive psychotherapy on social competence in women candidates for cosmetic rhinoplasty in Isfahan city.Methods: The research design was a semiexperimentalpretestposttest, controlled study and available sampling method was used. From all women refered to relavant centers for cosmetic rhinoplasty in the third quarter (October, November and December) of 2018, 50 participants were selected. After filling social adequacy questionnaire, 30 individuals who obtained the lowest score, were selected and randomly divided into two experimental and control groups. Subsequently, positive group intervention was performed on the experimental group in 10 sessions of 2 hours based on the Rashid protocol (2015). Then the participants of both groups were asked to answer the questionnaire of social adequacy. Finally, the data were analyzed by SPSS23 software in two descriptive and inferential sections.Results: The results showed that group positive psychotherapy increased social competence on a general scale and its dimensions in women who were applicant for cosmetic surgery in the experimental group in posttest phase and these changes are statistically significant (P<0.01).Conclusion: Positive psychotherapy can be used as an interventional and therapeutic method for women applying for rhinoplasty surgery to improve the social competence.