رضایت از زندگی در بیماران سوختگی مراجعه‌کننده به مرکز سوانح سوختگی و جراحی ترمیمی شهر رشت در سال 1396

زمینه و هدف: سوختگی خطری است که همه روزه به اشکال مختلف انسان ها را تهدید می کند و یکی از مخرب ترین صدمات با عوارض مختلف جسمی و روانی است. سوختگی کیفیت و رضایت از زندگی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. بررسی رضایت از زندگی به دلیل ارتباط تنگاتنگ آن با سلامت جسم و روان، امری حیاتی محسوب می شود. با توجه به بالابودن شیوع سوختگی در ایران و وجود چالش در درمان و توان بخشی این بیماران، لازم دیدیم مطالعه ی حاضر را با هدف بررسی رضایت از زندگی در بیماران مراجعه کننده به مرکز سوانح سوختگی و جراحی ترمیمی شهر رشت انجام دهیم. روش اجرا: در این مطالعه ی توصیفی تحلیلی، تعداد 379 بیمار مبتلا به سوختگی ازطریق روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. پرسش نامه ی رضایت از زندگی داینر مورد استفاده قرار گرفت. داده ها به وسیله ی آزمون های آمار توصیفی و تحلیلی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و سطح معنی داری هم 0.05>p در نظر گرفته شد. یافته ها: اکثر واحدهای مورد پژوهش مرد (64.1%) و با مدرک دیپلم (34.6%) بودند و (83.4%) افراد پس از سوختگی به شغل قبلی خود بازگشتند. هم چنین نتایج نشان داد که بیشتر این بیماران (48.5%) از زندگی راضی بودند و متغیرهای محل سکونت (0/0001=p) تحصیلات (0.0001>p)، وضعیت تاهل بعد از سوختگی (0.05=p)، شغل قبل از سوختگی (p=0/016) شغل بعد از سوختگی (0/014=p)، انجام گرافت پوستی (p<0.0001) و بیمه (p<0.0001) به عنوان متغیرهای پیش بینی کننده ی مرتبط با رضایت از زندگی تلقی گردیدند. نتیجه گیری: انتظار می رفت سوختگی باعث نارضایتی این بیماران شود اما عوامل دیگری غیر از سوختگی (مانند نیروی ایمان و راضی بودن به تقدیر و مشیت الهی، امید به زندگی بالا و غیره) در بالارفتن میزان رضایت مندی نقش داشته اند، لذا پیشنهاد می شود موسسات حمایت کننده و خیریه جامعه (مانند بهزیستی، کمیته امداد، صداوسیما و ...) از این بیماران بیشتر حمایت کنند. هم چنین برنامه ها و کلاس هایی با محتوای مشاوره ای و آموزشی برای بیماران و خانواده ی آن ها برگزار شود.