تعیین مقدار فاکتور حفاظتی اشعه‌ی فرابنفش a در کرم‌های ضدآفتاب

فراورده های ضدآفتاب یکی از مهم ترین راه ها برای محافظت از پوست در برابر آفتاب سوختگی، پیری زودرس و سرطان پوست به حساب می آیند. به دلیل تنوع و گستردگی بالای فراورده های ضدآفتاب، اطمینان از توانایی این محصولات در جلوگیری از آثار مخرب بر پوست امری ضروری به نظر می رسد. برای ارزیابی کارایی فراورده های ضدآفتاب در برابر اشعه ی uva از فاکتور حفاظتی (uvapf) uva protection factorاستفاده می شود. به دلیل عدم وجود یک استاندارد جامع برای تعیین uvapf در ایران، تعیین این فاکتور برای کرم های ضدآفتاب ایرانی در کشور های خارجی و با پرداخت هزینه های گزاف صورت می گیرد. برای سنجش uvapf به شیوه ی درون تن دو استاندارد cen 2006 و fda 2007 روش تیرگی پایدار پیگمان ها (ppd) را پیشنهاد می دهند که در عین پیروی از اصول مشابه در جزئیات متفاوت هستند. برای سنجش uvapf به شیوه ی برون تن چهار استاندارد cen 2006، fda 2007، fda 2011 و iso 24443 (روش پیشنهادی از سوی استاندارد (as/nzs2604:2012 پروتکل هایی را ارائه داده اند که در این میان دو استاندارد cen و fda 2011 از روش طول موج بحرانی استفاده می کنند. استاندارد fda 2007 کسر اصلاح شده ی diffey را معرفی می کند. استاندارد iso 24443 اندازه گیری uvapf به شیوه ی برون تن در هماهنگی با ppd را مناسب می داند.در این تحقیق مروری، مستندات جامعی گرداوری شد و درنهایت با توجه به زیرساخت ها و امکانات موجود پروتکل جامعی برای تعیین uvapf با همکاری آزمایشگاه مرکزی سازمان غذا و داروی ایران تدوین شد.