عوامل موثر بر نگرش و قصد به‌ اشتراک ‌گذاری دانش (نمونه ‌پژوهی: سازمان‌ پلیس کشور)

یکی از مزیت‌های راهبردی در سازمان‌های پلیسی بهره‌گیری از منابع دانشی برای اجرای دقیق تر و به‌موقع وظایف محول شده به منظور تحقق اهداف سازمان است. مدیریت دانش به مثابه ابزاری قدرتمند می‌تواند باعث اعتلای دانش کارکنان سازمان از طریق به‌اشتراک‌گذاری تجربیات آنان از درس‌های آموخته‌شده شود. هدف از این پژوهش بررسی عوامل موثر بر نگرش و قصد و نیت به‌اشتراک‌گذاری دانش در بین کارکنان یکی از زیرمجموعه‌های سازمان‌ پلیسی کشور است. این پژوهش بر مبنای هدف از نوع کاربردی، از حیث روش به دست آوردن داده‌ها از نوع توصیفی- علّی و از نظر نوع داده‌های جمع‌آوری‌شده از گونه‌ کمّی (استفاده از پرسش‌نامه) است. جامعه‌ آماری پژوهش شامل ادارات تخصصی و فنی پلیس کشور است که به روش تمام‌شمار نظرشان با استفاده از پرسش‌نامه‌ای استاندارد جمع‌آوری گردیده است. تجزیه ‌و تحلیل اطلاعات با استفاده از روش الگوسازی معادلات ساختاری (sem) و با رویکرد روش حداقل مربعات جزئی (pls) و نرم‌افزار smart pls صورت پذیرفت. نتایج پژوهش حاکی از تاثیر مثبت و معنادار نگرش کارکنان درباره‌ اشتراک‌گذاری بر قصد اشتراک‌گذاری دانش و همچنین اثر معنادار اعتماد و رهبری سازمان بر نگرش کارکنان درباره‌ اشتراک‌گذاری دانش است.