نقش میانجی تصمیم‌ گیری اثربخش در تاثیر توانمندسازهای فردی و سازمانی بر ارتقای بهره ‌وری سازمانی

تصمیم‌گیری اثربخش نقشی بسیار تعیین‌کننده در ارتقای بهره‌وری سازمانی دارد. دست‌یابی به این هدف به وجود پیش نیازها و توانمندسازهایی مساعد نیاز دارد. از این رو در این مقاله نقش عوامل تسهیل‌گر فردی و سازمانی اثربخشی تصمیم‌گیری فرماندهان نظامی -که در نهایت می‌تواند به ارتقای بهره‌وری سازمانی کمک کند- شناسایی و رتبه‌بندی می‌شود. پژوهش، از نگاه هدف، کاربردی، از نگاه نوع داده‌ها کمّی و از نظر چگونگی گردآوری داده‌ها توصیفی- پیمایشی است. جامعه‌ آماری این پژوهش را مدیران و فرماندهان سطوح میانی و عالی ستاد فرماندهی نهاجا تشکیل می‌دهد. برای نمونه گیری نیز از روش طبقه‌ای نسبی استفاده شده است. برای اعتبارسنجی شاخص ها و مولفه های هر یک از متغیرها از تحلیل عاملی تاییدی و برای بررسی روابط بین متغیرها از الگوسازی معادلات ساختاری استفاده شده است. بر این اساس، نقش میانجی اثربخشی تصمیم‌گیری فرماندهان نظامی در تاثیر توانمندسازهای فردی و سازمانی بر بهره‌وری یگان‌های تابع نهاجا معنادار و مهم بوده است. ارتقای شایستگی های فردی فرماندهان نظامی و بهبود وضعیت موجود عوامل سازمانی شایسته‌سالاری، منابع و تجهیزات، ساختار و فرایندها و راهبردها و برنامه‌های یگان‌های تابع نهاجا می‌تواند زمینه‌ ارتقای اثربخشی تصمیم‌گیری فرماندهان را فراهم سازد و در این صورت ارتقای بهره‌وری سازمانی امکان‌پذیر خواهد بود. بر این مبنا پیشنهادهایی نیز برای مدیران و پژوهشگران مطرح شده است.