بررسی ارتباط بین سبک رهبری مدیران با عملکرد کارکنان فرماندهی انتظامی استان آ.غربی

رهبری با اهمیت ترین و باارزش ترین عاملی است که نقشی بسزا در بهبود عملکرد سازمانی و کارکنان ایفا می‌کند؛ چرا که اجرای موفقیت‌آمیز هر برنامه ای مستلزم وجود مدیرانی توانمند و کاراست. اگر مدیران در ایفای نقش و رسالت خود کوتاهی کنند و به اهداف مورد نظر دست نیابند، نتایج زیان‌بار آن مستقیماً عاید گروه یا سازمانی است که با آن سروکار دارند. هدف از این تحقیق بررسی ارتباط بین سبک رهبری فیدلر با دو بعد رهبری رابطه‌گرا و رهبری وظیفه‌گرا و عملکرد کارکنان فرماندهی انتظامی استان آ. غربی است. این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی و از نوع تحقیقات کاربردی است. جامعه‌ آماری این تحقیق کارکنان فرماندهی انتظامی استان آ. غربی هستند. 138 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده به مثابه حجم نمونه انتخاب شدند و پرسش‌نامه های استاندارد سبک رهبری فیدلر (lpc) با ضریب پایایی 71/0 و پرسش‌نامه‌ استاندارد ارزیابی عملکرد با ضریب پایایی 88/0 را تکمیل نمودند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات پرسش‌نامه از نرم‌افزار اس.پی.اس.اس. ویرایش بیستم و آزمون همبستگی استفاده شده است. یافته‌ها حاکی از ارتباط بین سبک رهبری رابطه‌گرا و عملکرد کارکنان فرماندهی انتظامی استان آ. غربی است و هیچ گونه ارتباطی بین سبک رهبری وظیفه‌گرا و عملکرد کارکنان مشاهده نگردید. نتایج نشان می‌دهد، هرچه استفاده از سبک رهبری رابطه‌گرا در فرماندهی انتظامی استان آ. غربی بیشتر شود، عملکرد کارکنان توسعه و بهبود می یابد و سبک رهبری رابطه‌گرا می‌تواند به افزایش عملکرد و به تبع آن افزایش رضایت شغلی، اثربخشی و کارایی سازمان منجر گردد. با توجه به بهره وری و اثربخشی سبک رهبری رابطه‌گرا پیشنهاد گردید مدیران به اعمال شیوه‌ای اهتمام ورزند که پیشتاز و بانی اشاعه و ترویج روابط انسانی در سازمان نیروی انتظامی باشند.