مدیریت راهبردی منابع انسانی و گرایش زنجیره ‌تامین برای بهبود کیفیت سازمان

اغلب تحقیقات مدیریت راهبردی منابع انسانی بر روی سازمان‌های مجرد و کانونی و نیز بر روی فعالیت‌هایی که در داخل شرکت‌ها وجود دارد متمرکز شده است. هدف از این مقاله پی‌ریزی شالوده‌ای برای بررسی مدیریت راهبردی منابع انسانی در زنجیرة‌تامین است. در این مقاله چارچوبی برای شناسایی عوامل موثر بر اهمیت تاثیرگذاری اتخاذ گرایش زنجیرة‌تامین و نیز ضرورت دست‌یابی و سرمایه‌گذاری در گرایش زنجیرة‌تامین برای شکل‌دهی احتمالاتی مفصل عرضه می‌شود که شیوه‌های مدیریت راهبردی منابع انسانی را شکل می‌دهد. برای رسیدن به این هدف چندین راه‌کار از مدیریت راهبردی منابع انسانی به زنجیرة‌تامین تجزیه و تحلیل می‌شود: 1- برجسته کردن تقاطع نادیده گرفته شده بین دو جریان از تحقیقات مدیریت راهبردی منابع انسانی و گرایش زنجیرة‌تامین برای طرح راهبردهایی در حل چالش‌های پیچیدة مدیریتی و سرمایه‌گذاری در فرصت‌های رقابتی ایجاد شده توسط روابط مرزی متقابل. 2- گسترش شرایط مرزی مدیریت راهبردی منابع انسانی و نظام‌های منابع انسانی از شرکت عمدتاً مجرد درون‌سازمانی و تمرکز بر شرکتی دیگر که شامل هر دو نوع روابط برون‌سازمانی و درون‌سازمانی باشد.3- معرفی چارچوبی برای درک ارتباط بین نظام‌های منابع انسانی، گرایش زنجیرة‌تامین و نتایج راهبردی.4- معرفی چارچوبی برای تحقیق در زمینة زنجیرة‌تامین با تکیه بر نظریه‌پردازی‌های قبلی در مدیریت راهبردی منابع انسانی. سرانجام، نقش منابع انسانی نیروی انتظامی برای بهبود کیفیت و دست‌یابی به وضعیت مطلوب مطرح می‌شود و گزاره‌هایی برای تحقیقات آینده همراه با یک الگوی تصمیم‌گیری مطرح می‌شود که مفاهیمی مهم را برای پژوهش در زمینه‌های مدیریتی شرح می‌دهد.