بررسی چالش‌های به‌کارگیری موثر خودکارسازی (اتوماسیون) اداری در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران (نمونه‌پژوهی معاونت طرح و برنامه و بودجه نیروی انتظامی)

امروزه بسیاری از سازمان‌ها تمایلی زیاد برای بهره‌گیری و استفاده از سامانه‌های خودکارسازی اداری از خود نشان می‌دهند. نیروی انتظامی نیز از این قاعده مستثنی نیست؛ ایده اولیه استفاده از سامانه خودکارسازی اداری در سال 82 مطرح، در سال 85 تولید و در ابتدای دهه نود در سراسر نیروی انتظامی گسترش یافته است. با وجود گذشت حدوداً شش سال از اجرای این فنّاوری، نیروی انتظامی تاکنون به طور کامل به اهداف تعیین‌شده خود نرسیده است. از این رو هدف اصلی از این تحقیق بررسی چالش‌های به‌کارگیری سیستم خودکارسازی اداری در نیروی انتظامی است. این پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی است و با استفاده از پرسش‌نامه‌ای محقق‌ساخته صورت گرفته است. جامعه آماری این پژوهش شامل همه مدیران و کارکنان طرح و برنامه و بودجه نیروی انتظامی (ناجا) به تعداد 73 نفر بوده است. در مجموع 64 پرسش‌نامه تکمیل‌شده دریافت شد. برای توصیف داده‌ها از میانگین انحراف معیار و آزمون تی تک نمونه‌ای، برای شناخت ساختار الگو از روش تحلیل عاملی و به منظور شناسایی اهمیت عوامل تعیین‌شده از آزمون فریدمن استفاده شده است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که چالش‌های به‌کارگیری موثر خودکارسازی اداری را می‌توان در قالب چالش‌های فرایندی (شیوه‌ها و رویه‌ها)، منابع انسانی (انگیزش و رفتار فردی کارکنان) و چالش‌های ساختاری (تجهیزات و مقررات) الگوسازی نمود. بر اساس آزمون فریدمن، مهم‌ترین چالش از نوع چالش منابع انسانی است که باید، با بهره‌گیری از نظریه‌های انگیزش در مدیریت، برای رفع آن اقدام لازم صورت گیرد.