الگوهای رضایتمندی از خدمات پلیس

در این مقاله فرایند رضایتمندی شهروندان از پلیس سنجیده می‌شود، تا پلیس بتواند بر جنبه‌های مهم خدمت تاکید کند و رضایت را در سطح بالا نگاه دارد. شهروندان کلورادو اسپرینگز (نمونه 3591) در یکی از تحقیقات چهارساله برای آزمون دو الگوی معادله ساختاری شرکت کردند؛ در یک الگو از اطلاعات سال‌‎های 2002 تا 2005 و متغیرهای پنهان قربانی شدن، ایمنی محله، تعداد کافی ماموران و پاسخ‌گویی پلیس برای پیش‌بینی خدمات پلیس و الگوی دوم فقط از داده‌های سال 2005 به بعد و دوازده متغیر پنهان استفاده شد. الگوی پنج‌متغیره به‌خوبی با داده‌ها مطابق است (شاخص تناسب مقایسه 95 صدم). این شاخص از سال 2002 تا 2005 تغییر نکرده است. الگوی دوازده‌متغیرهْ فرایند رضایتمندی را به طور کامل‌تری توضیح داد، اما تناسب کمتری داشت (شاخص تناسب مقایسه 95 صدم)؛ اما ویژگی‌های جمعیت‌شناسی پاسخ‌دهندگان در هر دو الگو یکسان بود. پلیس باید الگوی خدمتی فرایندمحوری را اجرا می‌کرد که بر حس ایمنی شهروندان در محله و پاسخ‌گویی پلیس تاکید کند و، در عین حال، پیش‌بینی‌کننده مهم ارزشیابی مثبت خدمات باشد. در این مقاله عواملی بررسی می‌شود که نگرش به پلیس (به‌ویژه عوامل تاثیرگذار در سطح رضایتمندی از پلیس) را شکل می‌دهد؛ به‌ویژه در سازمان‌هایی که به صورت کامل پلیس جامعه‌محور را اجرا کرده‌اند.