تاثیر عدالت سازمانی بر انگیزش در راستای بهبود عملکرد با در نظر گرفتن نقش میانجی رابطه رهبر-عضو و نقش تعدیلگر‌ فرهنگ (نمونه مطالعه: پلیس مبارزه با مواد مخدر شهر رشت)

هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر ابعاد عدالت سازمانی بر انگیزش در راستای بهبود عملکرد با در نظر گرفتن نقش میانجی رابطه رهبر-عضو و نقش تعدیلگر فرهنگ در نیروی انتظامی استان گیلان می‌باشد. مدل تحقیق با اقتباس از مدل سلواراجان، سینگ و سولانسکی (2018) ارائه شده است. جامعه آماری تحقیق حاضر نیروهای پلیس مبارزه با مواد مخدر شهر رشت به تعداد 154 نفر می‌باشد. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه 110 نفر براورد شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزارهای spss و smartpls3 استفاده شده است. برای تعیین نرمال بودن توزیع متغیرهای موردبررسی از آزمون کولموگوروفاسمیرنوف استفاده گردید. روایی تحقیق با استفاده از روایی محتوا،همگرا و ممیز تایید شد و پایایی تحقیق نیز برای متغیرهای تحقیق با استفاده از آلفای کرونباخ بیشتر از 0.7 به دست آمد. تحلیل یافته‌ها نشان داد که عدالت تعاملی و عدالت توزیعی بر رابطه رهبر-عضو تاثیر مثبت و معناداری دارد و رابطۀ رهبر-عضو بر انگیزش در راستای بهبود عملکرد مورد تایید قرار گرفت. علاوه بر این، ثابت شد عدالت تعاملی و توزیعی موجب افزایش انگیزش در راستای بهبود عملکرد با در نظر گرفتن نقش میانجی رابطه رهبر-عضو و نقش تعدیلگر فرهنگ می‌شود. همچنین مشخص شد عدالت تعاملی بر رابطه رهبر-عضو با در نظر گرفتن نقش تعدیلگر فرهنگ تاثیر معناداری دارد اما عدالت رویه‌ای و عدالت توزیعی بر رابطه رهبر-عضو با در نظر گرفتن نقش تعدیلگر فرهنگ تاثیر معناداری ندارد. نتایج این پژوهش نشان داد مدیران سازمانی می‌توانند با افزایش عدالت سازمانی و ارتقای رابطۀ رهبر-عضو موجب افزایش انگیزش و بهبود عملکرد کارکنان شوند.

The effect dimensions on motivation to improve performance with considering the mediating role of LMX and moderating effect of culture (Case study of Gilan police force)

The purpose of this study was to investigate the effect of organizational justice dimensions on motivation in order to improve performance by considering the mediating role of the leadermember relationship and the cultural moderator role In the police force of Gilan province. The research model is based on the model of Solvarjan and colleagues (2018). The statistical population of the present study includes 154 people in the antinarcotics department of Rasht. Using the Cochran’s formula, the sample size was estimated to be 110 people. The questionnaire used to collect data. SPSS and SmartPlS3 software were used to analyze the data. Analysis of the findings showed that interactive justice and distributive justice have a positive and significant effect on the relationship between the leadermember and the relationship between the leadermember and the motivation for improving the performance was confirmed. In addition, it has been proved that interactive and distributed justice increases the motivation to improve performance by taking into account the mediating role of the leadermember relationship and the moderating role of culture. It was also found that interactive justice has a significant effect on the relationship between the leadermember and the moderating role of culture, but procedural justice and distributive justice do not have a significant effect on the relationship between the leadermember and the moderating role of culture.The results of this research showed that organizational managers can increase the motivation and improve the performance of employees by increasing organizational justice and promoting the relationship between the leadermember.