الگوی مفهومی تسهیم دانش فردی در نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران بر اساس نظریه‌ اشاعه‌ نوآوری‌ها

پیشرفت فناوری در دهه‌های اخیر، تحولاتی بسیار پدید آورده و منجر به افزایش خلاقیت افراد در سازمان‌ها شده است. نوآوری، به مثابه محصول خلاقیت کارکنان، از جمله‌ مفاهیم مهمی است که در پیشبرد اهداف سازمان‌های امروزی به ویژه نیروی انتظامی و کسب مزیت رقابتی برای آن نقشی عمده ایفا می‌کند. بررسی نظریه‌ اشاعه‌ نوآوری ابزاری مناسب برای درک بهتر جایگاه فرد در افزایش خلاقیت و نوآوری است. با توجه به نقش مهم خلاقیت و نوآوری در تعالی سازمان‌ها و افزوده شدن آن به وظایف مدیران سازمانی، به‌ویژه نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران که تعاملی بسیار با مردم دارد، کارکنان به مثابه مهم‌ترین عنصر تشکیل‌دهنده‌ سازمان، باید بتوانند در جهت ترویج نوآوری و به‌اشتراک‌گذاری دانش خود در این زمینه فعالانه گام بردارند و سازمان‌ را در ارتقا و گسترش نوآوری‌های بیشتر یاری رسانند. با در نظر گرفتن مولفه‌های موثر بر تسهیم دانش که به طور کلی شامل فرهنگ سازمانی، همکاری بین فردی و تعهد است، بستری مناسب برای پذیرش نوآوری و گسترش آن در ناجا فراهم می‌گردد. در این پژوهش، با استفاده از بررسی کتابخانه‌ای و بهره‌گیری از تجارب سازمان‌های مختلف و نظر خبرگان، ابتدا نظریه‌ اشاعه‌ نوآوری، عناصر و ویژگی‌های آن بررسی شد؛ سپس با تحلیل عوامل موثر بر تسهیم دانش، الگوی پیشنهادی مفهومی برای تسهیم دانش فردی در ناجا برای استفاده‌ همه‌ کارکنان از اطلاعات موجود و ایده‌های جدید ارائه می‌شود.