بررسی تفسیر هیدگر در باب جایگاه و مرتبه‌ تفکر یونانیان در فلسفه‌ هگل

در این مقاله کوشش شده است تا به تبیین درس گفتار هیدگر تحت عنوان «هگل و یونانیان» در بررسی مقام و منزلت فلسفۀ یونانیان در تفکر هگل پرداخته شود. در این بحث ضمن ارائۀ شرح مبسوطی از آرای هیدگر در این درس گفتار، به مسائلی نظیر بحث فلسفۀ تاریخ، معنای حقیقت، بازتاب فلسفۀ یونانیان در فلسفۀ هگل و دلایل هیدگر دربارۀ عدم درک درست مفهوم حقیقت به‌مثابۀ آلثیا نزد هگل پرداخته شده و سپس نمونه‌ای از نقدهای شارحان دربارۀ بحث‌های هیدگر آورده شده است. در نظر هیدگر، معنای حقیقت در تفکر هگل همانا یقین مطلقِ خودآگاهی نزد سوژه‌ مطلق است؛ درحالی‌که نزد هیدگر تنها مفهوم حقیقت به‌مثابۀ آلثیا شایسته‌ترین موضوع برای تفکر است و پشتوانۀ معنای حقیقت به‌مثابۀ صدق و یقین است. در پایان نتیجه‌گیری شده است که برخی از آرای هیدگر دربارۀ هگل قابل‌خدشه است و در نظام‌های فلسفی هر دوی آن‌ها، یعنی در نظام دیالکتیکی هگل و در بحث زمان و زمانمندی در فلسفه هیدگر دلالت‌هایی قابل‌توجه در باب پرسش از آزادی انسانی نهفته است.