نقد دیدگاه اریک ج. ویلنبرگ در کتاب ارزش و فضیلت در جهان بدون خدا

ارتباط بین دین و اخلاق، یکی از مهمترین مسایل فلسفه اخلاق بوده و هست. ویلنبرگ در کتاب ارزش و فضیلت در جهان بدون خدا طبیعت‌گرایی را به عنوان یک روایت بی‌خدا از گیتی در مدنظر قرار داده است. او ابتدا بی‌معنایی زندگی در شرایط نبود خدا را با چهار روایت معرفی و سپس با استعانت از سه دیدگاه، آن را به چالش می‌کشد. در ادامه او سراغ راه‌های ابتنای وجودشناسانه اخلاق بر دین می‌رود و سعی دارد نشان دهد که این راه‌ها بن‌بست است. او در این کتاب دیدگاه جایگزین خود را روشن نساخته لیکن در کتاب اخلاق نیرومند، مشخص می‌شود او یک ناطبیعت‌گراست. او در پاسخ به این پرسش که چرا بایستی اخلاقی زیست؟ می‌خواهد نشان دهد فارغ از خدا هم امکان انگیزش اخلاقی هست هرچند خدا هم می‌تواند یک پشتیبان خوب برای اخلاق باشد. او در مقام معرفی فضایل در زیست بوم پیشنهادی خود، دیگر به صرف ارائه دیدگاه اثباتی بسنده نکرده و تلاش دارد نشان دهد برخی از فضایل در نبود خدا متولد می‌شوند و یا حداقل معنای ژرف‌تری دارند. مهمترین نقد وارد بر او یکسان انگاری خداباوری با مسیحی بودن است.