بررسی و نقد نظریه‌ی سویین برن درباره علم مطلق خدا

«علم مطلق» وصفی از خداباوری کلاسیک است که چگونگی فهم آن بر سایر آموزه‌های خداباوری کلاسیک، همانند تغییرناپذیری، اختیار خداوند، و اختیار انسان تاثیر‌گذار است. سویین‌برن، فیلسوف انگلیسی معاصر دین، بر این نظر است که تلقی کلاسیک علم مطلق، نگاه منسجمی نیست و با اختیار انسان، اختیار خداوند، گزاره‌های ناظر برشخصِ اول، گزاره‌های زمانمند و در نهایت متن مقدس ناسازگار است؛ لذا وی از تلقی کلاسیک «علم مطلق» گذر نموده و تبیینی تعدیل‌یافته‌تر از این مفهوم ارائه نموده است. وی معتقد است که چون محدود بودن علم خداوند یا به جهت قواعد منطقی یا برنامه‌هایی است که خداوند هنوز تصمیم نگرفته است؛ یا از این جهت است که خداوند خود علمش را محدود ساخته است، بنابراین چنین محدودیت هایی از پرستش او نمی‌کاهد. اما به نظر می‌رسد نظریه‌ی علم مطلق تعدیل‌یافته‌ی سویین‌برن با دیگر وصف خدا، یعنی خالقیت او سازگار نیست. همچنین سویین‌برن علم را منحصر در معرفت گزاره‌ای نموده است و از علم شهودی خدا، غفلت نموده است. از آنجا که سویین‌برن خداوند را زمانمند در نظر گرفته است برای زمانی که خداوند علم خود را محدود نموده است مرجحی نمی‌توان در نظر گرفت. توصیف و تفصیل منسجم مطالب فوق و بررسی آن ها به شیوه تحلیلی، موضوع و دغدغه اصلی این مقاله است.

Modified Omniscience: Study of Swinburne’s theory of Omniscience

Abstract&Omniscience& is an attributes of classical theism that affects how it is understood in other doctrines of classical theology, such as immutability, God’s Free Will, and man’s Free Will. Swinburne, the contemporary English philosopher of religion, argues that the classical notion of Omniscience is not coherent, but incompatible with human free will, God’s free will, the first- person propositions, the Tense propositions, and ultimately the scripture; therefore, he has gone beyond the classical notion of &Omniscience& and has provided a more modified explanation of this concept.He believes that because the knowledge of God is limited or because of logical rules; Or because of plans that God has not yet decided; Or God Himself has limited His knowledge, He does not diminish His worship. But Swinburne’s modified of Omniscient theory does not seem to be compatible with other attributes of God, such as creative. It can be said that Swinburne has erred in stating that knowledge is limited to Propositional knowledge and considers knowledge of God to be of that type; because in addition to Propositional knowledge, intuitive knowledge can be obtained and God’s knowledge can be considered as such. Because Swinburne considers God to be temporal; When God has imposed this restriction on himself, there can be no preference to a specific time.