تطبیق «خودشناسی» ازمنظر کی‌یرکگارد و شیخ اشراق

چکیده در مقاله حاضر به بررسی موضوع خودشناسی از بعد عرفانی و فلسفی از دیدگاه شیخ شهاب‌الدین سهروردی و سورن کی‌یرکگارد با نگاهی مقایسه‌ای پرداخته می‌شود .کی‌یرکگارد معتقد است پرداختن به امور کلی و ماهیت اشیاء موجب شده که انسان از خویشتن را خویش غافل شود. شیخ اشراق نیز در آثار متعدد به خصوص در داستان‌های رمزی‌اش همواره به عوامل غفلت انسان از ذات خویش پرداخته است.آنچه کی‌یرکگارد به عنوان سیر اگزیستانس برای دست یافتن به «خودشناسی» در مراحل مختلف بیان می‌کند، او را بیش از همه به تعالیم عرفانی سهروردی نزدیک می‌کند؛ زیرا او دل سپردن به خداوند و کوشش توام با ایمان و جدیت برای تحول در باطن را از مهم‌ترین ابزارهای خودشناسی معرفی می‌کند . البته در این خصوص تفاوت هایی با سهروردی دارد؛ زیرا در تفکر وی هیچ اعتقادی به استفاده از گزاره‌ها و تحلیل‌های عقلی البته از نوع عقل گرایی روشنگری ، در ارتباط با مسئله «خودشناسی» وجود ندارد؛ این درحالی است که سهروردی شیوۀ درست سیر به سوی حقیقت خود را استفاده از هر دو روش عقلی و عرفانی می‌داند که مکمل یکدیگرند.ضمن اینکه کی یرکگارد ایمان را فوق عقل می داند که البته این به معنای ایمان در مقابل و علیه عقل نیست .

Matching the question of self-knowledge from prespective of Kierkegaard and sheikh eshragh

The present article to examine the topic of selfknowledge of the mystical and philosophical dimension from the point of view of the two eastern and western mystic philosophers sheikh shahabudinsuhrawardi and sorenkierkegaard with comparative look. Kierkegaard consistently belives in his philosophy to handle the general affairs and the nature of things has causel the human to not know and ignor his ownself.sheikheshragh also in numerous works especially in his encoded stories have always been the factores of human neglect of its essence including human downfall attachment to its belongins and his entangled in prison body. What Kierkegaard as existential movement to achieve selfknowledge express at different stages. He most approached suhrawardis mystical teachings because he introduces heart to God and endeavours with faith and seriousness for evolution in the inner that are the most important tools of self knowledge. Of course in this regard there is fundamental difference with suhrawardi because in his thinking he has no belief in using rational propositions and analyzes in relation to the question of self knowledge. However suhrawardiapplay the only correct way to your own truth to both the rational and the mystical method which complement each other.