آموزش دستور زبان فارسی به خارجیان در چارچوب رابطه بین کارکردهای زبانی و صورت‌های دستوری

دستور حوزه ای از زبان است که به دلیل طبیعت خاص و پیچیده آن همواره مورد نقد و بررسی بوده است. تحقیق حاضر در صدد پاسخ گویی به مسئله ماهیت دستور آموزشی و میزان انعکاس آن در برخی از منابع آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان است. برای این منظور ابتدا در چارچوب سطح بندی اروپایی، بعضی از منابع انگلیسی را از حیث رابطه مفاهیم، کارکردها و صورت های دستوری متناسب با آنها در هر سطح تحلیل نمودیم و سپس میزان آموزش این عناصر مهم را در منابع آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان ارزیابی کردیم. نتایج پژوهش، حاکی از آن است که قواعد دستور آموزشی انعکاس ضعیفی در منابع آموزش زبان فارسی به غیرفارسی زبانان دارد. دیگر آنکه، چینش محتوای دستوری در این کتاب ها صورتی چرخه ای ندارد و شاید یکی از دلایل مهم آن عدم وجود معیار مشخص و مشترک در تدوین و سطح بندی کتاب های زبان فارسی به غیرفارسی زبانان است.

The assessment of grammatical content of some Persian language sources in pedagogical grammar perspective

AbstractGrammar is an area of language which has been always investigated due to its particular and complicated nature. The present study is to answer the question of the nature of pedagogical grammar and its representation in Persian language sources specifically designed for nonIranians. Therefore in this experimental and descriptive study, the first step is to analyze the English language books considering the pedagogical framework defined by council of Europe and the relation between notions, functions and grammatical forms. Next is to assess the grammatical content of Persian books regarding teaching the three elements mentioned. The results indicate that pedagogical grammar is weakly seen in Persian sources and that their grammatical content is more linear than spiral due to absence of a common criterion in curriculum planning of books above mentioned.