ساختار موضوعی اسم ‌فعل: بررسی موردی زبان کردی (گونه‌ی سنندجی)

ترسیم مختصات شیوه نگاشت نحوی موضوع‌ها به شکلی فراگیر که قابل تعمیم به ساختار موضوعی انواع محمول‌ها اعم از فعلی و غیرفعلی باشد، یک غایت مطلوب نظری در رویکردهای زایشی به ساختار موضوعی است. در این مقاله، ساختار موضوعی اسم فعل به‌عنوان محمولی غیرفعلی، در زبان کردی، گونه سنندجی بررسی و کنکاش می شود. با توجه به محدودیت‌های فضای نحوی گروه معرف (dp) در زبان کردی سنندجی (به دلیل حضور ساخت اضافه، مسئله نحوه نگاشت موضوع‌های اسم‌فعل و محدودیت‌های حاکم بر ساختار موضوعی آن اهمیت می‌یابد. بر پایه مشاهدات تجربی، اسم فعل ها به چهار دسته پادکنایی، پادمفعولی، دو ظرفیتی و سه ‌ظرفیتی تقسیم می شوند. در اسم‌فعل‌های پادکنایی موضوع بیرونی به شکل اضافه به اسم فعل می‌پیوندد و قابلیت انضمام ندارد. در خصوص اسم فعل های پادمفعولی، نشان داده می‌شود که موضوع درونی هم به‌صورت اضافه و هم انضمامی می‌تواند حضور داشته باشد. اسم فعل های متعدی دو صورت را به نمایش می‌گذارند: موضوع درونی می‌تواند به‌صورت اضافه حضور یابد و موضوع بیرونی قابلیت حضور ندارد؛ یا اینکه موضوع بیرونی در حالت اضافه و موضوع درونی انضمامی است. در آخرین دسته از اسم فعل های کردی سنندجی، موضوع درونی هدف به‌صورت گروه حرف اضافه است و قابلیت بازبینی مشخصه epp و ارتقا به جایگاه فاعل را ندارد. با مفروض پنداشتن رویکرد برون-اسکلتی بورر (2005 a, b)، استدلال خواهد شد که ویژگی‌ها و محدودیت‌های منحصربه‌فرد ناظر بر نگاشت موضوع‌های اسم‌فعل تابعی از اصول و فرایندهای عام و مستقل حرکت هسته به هسته، بازبینی حالت، اصل گسترش ریشه و اصل فرافکنی گسترده هستند. 

the argument structure of deverbal nouns: evidence from kurdish (sanandaji variety)

the purpose of this paper is to investigate the argument structure of deverbal nouns, and the restrictions on the mapping of arguments in sanandaji kurdish. due to the syntactic-space limitations of the dp in the language (i.e, the ezafe construction), the issue concerning how to map the arguments of a deverbal noun and the limitations governing its argument structure are important. this is mainly because achieving a comprehensive mapping space that covers different syntactic projections is a desirable theoretical goal in generative approaches to argument structure. in this research, first, deverbal nouns are divided into four categories: unergative, unaccusative, two-place predicate, and three-place predicate. in unergative deverbal nouns, the external argument is instantiated as ezafe to the deverbal noun and it cannot be incorporated into the deverbal noun. regarding the unaccusative deverbal nouns, the internal argument can be present both as ezafe and as being incorporated into the deverbal noun. there are two forms regarding transitive deverbal nouns: the internal argument can be instantiated as ezafe and the external argument cannot be present, or the external argument is instantiated as ezafe, and the internal argument is incorporated into the deverbal noun. in the last category of sanandaji kurdish deverbal nouns, the goal is in the form of a preposition phrase (pp) and cannot check the epp feature and be raised to the subject position.