جایگاه ادغام موضوع درونی (کردی سورانی)

در پژوهش حاضر به بررسی جایگاه ادغام موضوع‌ درونی فعل در طی فرایند اشتقاق ساختار سلسله‌مراتبی توسط نحو محض پرداخته می‌شود. در زبان کردی، موضوع‌های درونی فعل در توالی خطی متناظر با ساختار تولیدشده، جایگاه متنوعی دارند؛ گاه قبل و گاه بعد از فعل قرار می‌گیرند (گروه متمم‌نما، در توالی بی‌نشان، بعد از فعل و گروه اسمی قبل از فعل). بر همین اساس، تعیین جایگاه ادغام موضوع‌های درونی فعل مسئله‌ای چالش‌برانگیز است. از یک سو، فرضیۀ یکدستی اعطای نقش تتایی (بیکر، 1988) و در سوی دیگر، استناد به شواهد تجربی همچون وضعیت چینش هسته اسمی، در زبان کردی، که توسط گروه متمم‌نما توصیف می‌شود مبنای این تحلیل خواهند شد که ادغام موضوع‌های درونی، فارغ از مقولۀ‌ نحوی آن‌ها، در یک جایگاه واحد و ثابت می‌باشد؛ و الگوهای مختلف ترتیب خطی‌ نتیجه نوعی حرکت هستند. مسئلۀ خطی‌سازی در چارچوب قضیه تناظر خطی (کین، 1994) بررسی شده است که در نتیجۀ آن حرکت مفعول برای به‌دست دادن ترتیب خطی مدنظر ضروری می‌نماید و این مسئله با رعایت تعمیم هولمبرگ (هولمبرگ، 1986) انجام می‌شود که حرکت فعل را در پی دارد. حرکت مفعول در قالب نظریۀ روگرفت (چامسکی، 1993) انجام می‌شود و عدم حضور گروه متمم‌نما به‌عنوان موضوع درونی فعل، قبل از فعل در ترتیب، نیز تاثیری از محدودیت هستهانتها بر هستهانتها (شیهان و همکاران، 2017) است که باعث می‌شود روگرفت زیرین گروه متمم‌نما در بخش آوایی دیده شود.

The Merge Position of Internal Arguments in Kurdish

The present study examines the merge position of internal argument of the verb during the derivation process of the hierarchical structure by pure syntactic criteria. In the Kurdish language, internal arguments of the verb have a variety of positions in the linear sequence corresponding to the generated structure; sometimes they are placed before, and sometimes after the verb (CPs after the V, and NPs before the V (in the unmarked sequence). It is, therefore, challenging phenomenon to determine the merge position of the internal arguments of the verb. On the one hand, drawing on the Uniformity of Thetarole Assignment Hypothesis (UTAH) (Baker, 1988). Moreover, the empirical evidence such as the nominal nucleus arrangement in the Kurdish language, which is described by the CP, will be the bases for the analysis that, regardless of their syntactic category, the merge position of the internal arguments into a single, fixed position and different linear order patterns are the results of some kind of movement. The issue of linearization has been studied within the framework of Linear Correspondence Axiom (LCA) (Kayne, 1994) which makes the movement of the object necessary to obtain the desired linear order. This is done by observing Holmberg’s Generalization (Holmberg, 1986) which follows the movement of the verb. Furthermore, the object movement is done in the form of Copy Theory (Chomsky, 1993) and the absence of CP as the internal object of the verb, prior to the verb in the sequence, is also the result of FinalOverFinal Constraint (Sheehan et al., 2017) which causes the underlying CP to appear in the phonetic part.