ارزیابی شاخص‌های تاب‌آوری کالبدی بافت‌های فرسوده در برابر زلزله (مطالعه موردی: محله قلعه شهرستان دزفول)

مقدمه: شهرها به‌عنوان گسترده‌ترین ساخته دست‌بشر، همواره در معرض بلایا و سوانح طبیعی و انسانی بسیاری بوده‌اند. در این میان، زلزله اغلب تلفات جبران‌ناپذیری را بر این سکونتگاه‌ها و به ویژه بافت‌های فرسوده آن تحمیل کرده که لازم است تا مفهوم تاب‌آوری برای کاهش آثار زیانبار زلزله بیشتر مورد توجه قرار گیرد. هدف: در این راستا، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی ‌شاخص‌های تاب‌آوری کالبدی بافت‌های فرسوده در برابر زلزله‌های احتمالی صورت گرفته است.روش‌شناسی پژوهش: روش این پژوهش آمیخته و در دو فاز کیفی و کمی است . فاز کیفی، با استفاده از روش‌شناسی نظریه داده‌بنیاد و مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته با24 نفر از خبرگان انجام شده است. در فاز کمی از آزمون  t تک نمونه‌ای و آزمون فریدمن استفاده شده است. در انتها نیز به منظور شناخت بیشتر از وضعیت شاخص‌های تاب‌آوری کالبدی، از طریق برداشت میدانی با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، نقشه‌های مربوط به شاخص‌های تاب‌آوری کالبدی ارائه شد.قلمرو جغرافیایی پژوهش: منطقه پژوهش محله قلعه در شهرستان دزفول واقع در شمال استان خوزستان بوده است.یافته‌ها: تحلیل داده‌ها در طی سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام پذیرفت و به ظهور 97 کد باز، 18 مفهوم در قالب 4 مقوله اصلی منجر گردید. نتایج نشان داد تاب‌آوری کالبدی بافت‌های فرسوده در برابر زلزله در محله قلعه شامل چهار مولفه افزونگی، تنوع، اتصال و استحکام می‌باشد.نتایج: بررسی وضعیت شاخص‌ها و مولفه‌های تاب‌آوری کالبدی محله قلعه شهرستان دزفول در برابر زلزله از دیدگاه کارشناسان، حاکی از این بود که تاب‌آوری کالبدی محله قلعه شهرستان دزفول و مولفه‌های آن در سطح نامناسبی قرار دارند و از نظر سطح تاب‌آوری، مولفه اتصال در رتبه اول، مولفه تنوع در رتبه دوم، مولفه افزونگی در رتبه سوم و مولفه استحکام در رتبه چهارم قرار دارد.

evaluation of physical resilience indicators of worn-out textures against earthquake (case study: qaleh neighborhood of dezful township)

introduction: cities, as the most extensive man-made structures, have always been exposed to many natural and man-made disasters. meanwhile, earthquakes have often inflicted irreparable losses on these settlements and their inhabitants and especially its worn-out textures, which is necessary to pay more attention to the concept of resilience to reduce the harmful effects of earthquakes.research aim: in this regard, the present study was conducted to evaluate the physical resilience indicators of worn-out textures against possible earthquakes.methodology: the method of this research is mixed and includes two phases, qualitative and quantitative. the qualitative phase has been performed using the methodology of grounded theory and in-depth and semi-structured interviews with 24 experts. in the quantitative phase, one-sample t-test and friedman test were used. finally, in order to better understand the status of physical resilience indices, through field harvesting using gis, maps related to physical resilience indices were presented.studied areas: the research area was qaleh neighborhood in dezful township, located in the north of khuzestan province.results: data analysis was performed during three stages of open, axial and selective coding and led to the emergence of 97 open codes, 18 concepts in the form of 4 main categories. the results showed that physical resilience against earthquakes in qaleh neighborhood includes four components of redundancy, diversity, connectivity and strength.conclusion: evaluation of the components of physical resilience of qaleh neighborhood against earthquake from the perspective of experts using one-sample t-test, indicated that the physical resilience of qaleh neighborhood of dezful and its components are at an inappropriate level. in terms of resilience level, the connection component is in the first rank, the diversity component is in the second rank, the redundancy component is in the third rank and the strength component is in the fourth rank.