تحلیل ارتباط کیفیت زندگی شهری و عامل طبقه اجتماعی در کلانشهر تهران (مطالعه موردی: مناطق 1، 6 و 20 تهران)

مقدمه: کیفیت زندگی شهری رویکردی جامع در ابعاد مختلف کالبدی، اجتماعی- فرهنگی و اقتصادی است. ارتقای کیفیت زندگی در فضاهای شهری با ساماندهی این ابعاد و شاخص های کالبدی موجب آسایش و آرامش جامعه می شود. هدف پژوهش: تحلیل رابطه بین کیفیت زندگی شهری و عوامل طبقه اجتماعی در شهرها (مطالعه موردی: مناطق 1، 6، 20 تهران) است. روش شناسی تحقیق: روش تحقیق توصیفی- تحلیلی است. جمع آوری داده ها به صورت اسنادی و پیمایشی از شهروندان محلی انجام شده است. در تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون های آماری توصیفی (میانگین و واریانس) و استنباطی (آزمون تی، تحلیل واریانس درون گروهی و چند متغیره یک طرفه و چند متغیره (manova) و آزمون تعقیبی lsd استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل مناطق 1 (به عنوان یکی از مناطق توسعه یافته تهران)، منطقه 6 (به عنوان یکی از مناطق در حال توسعه تهران) و منطقه 20 تهران (به عنوان یکی از مناطق توسعه نیافته تهران) است. قلمرو جغرافیایی پژوهش: محدوده جغرافیایی این تحقیق شهر تهران (مناطق 1،6 و 20 ) انتخاب شده است. یافته ها: بررسی تفاوت شاخص های کیفیت زندگی شهری به تفکیک در هر گروه از تحلیل واریانس یک طرفه درون گروهی و با توجه به آماره f و سطوح معنی داری محاسبه شده انجام شده است. می توان نتیجه گرفت که بین شاخص ها تفاوت معناداری وجود دارد. کیفیت زندگی در سه حوزه مورد مطالعه (منطقه 1، 6، 20) تفاوت معناداری دارد و به عبارتی شاخص ها از یکدیگر فاصله دارند. همچنین می توان نتیجه گرفت که از میان شاخص های مختلف بعد ذهنی کیفیت زندگی، شاخص حقوق شهروندی به طور قابل توجهی بالاتر از سایر شاخص ها بوده و در هر سه منطقه به یکدیگر نزدیکتر است. نتایج: بر اساس تجزیه و تحلیل آماری، سطح معنی داری (p-value) برای شاخص های ذهنی کیفیت زندگی برابر با 0.39 و برای شاخص های عینی آن 0.21 به دست آمد و فرضیه محقق تایید میشود. بین شاخص های ذهنی و عینی کیفیت زندگی در هر سه گروه تفاوت معناداری وجود دارد. مناطق بر اساس تجزیه و تحلیل آماری، سطح معنی داری (p-value) برای مناطق 1، 6 و 20 به ترتیب برابر با 0.09، 0.11، 0.07 بود. برای تعیین جایگاه این تفاوت ها از آزمون تعقیبی lsd استفاده شد و مشخص شد که از بین شاخص های ذهنی کیفیت زندگی، شاخص حقوق شهروندی; و در بین شاخص های عینی کیفیت زندگی، شاخص فضای سبز شهری به طور قابل توجهی بالاتر از سایر شاخص ها است. سایر شاخص ها در وضعیت پایینی قرار دارند.

analysis of the relationship between urban quality of life and social class factor in cities (case study: districts 1, 6 and 20 of tehran)

population growth and urbanization have reduced the quality of life of citizens and created many problems. the aim of this study was to analyze the quality of urban life based on the mental and objective theoretical models of citizens and its relationship with the social class factor. this research is of applied type and is descriptive-analytical. data collection has been done by both documentary and field methods and in data analysis, various statistical tests have been used, including t test, one-way intragroup and multivariate analysis of variance (manova), and lsd follow-up test. the statistical population of the study is residents of districts 1, 6 and 20 of the city. the results of manova multivariate analysis of variance show that there is a difference in averages between the three groups in the study. accordingly, the significance level for mental indicators of quality of life was 0.39 and for objective indicators was 0.21 and the researcher’s assumption is confirmed. the results of the lsd tracking test indicate that among the mental indicators of quality of life, citizenship rights; among the objective indicators of quality of life, urban green spaces are significantly higher than other indicators. other indicators are low. finally, based on a single sample t test, it was found that there is a difference between the average objective indicators of quality of life and its average value in the first group; there was no significant difference between the second and third groups