سنجش میزان پایداری اجتماعی در نواحی روستایی (مطالعة موردی: دهستان پایین‌ولایت شهرستان کاشمر)

مفهوم توسعه پایدار را می‌توان حالتی از تعادل و توازن میان ابعاد مختلف توسعه دانست که هدف آن برآورده کردن احتیاجات و بهبود بخشیدن به شرایط کیفی زندگی انسان است. از این روی دستیابی به توسعه پایدار، به منظور بهره‌برداری مناسب از منابع و ایجاد رابطه متعادل و متوازن میان انسان، اجتماع و طبیعت، هدف آرمانی برنامه‌ریزان و مدیران توسعه و به ویژه توسعه روستایی تلقی می‌شود. جامعة روستایی ما تحت تاثیر روندها و سیاست‌های دهه‌های اخیر دچار تحولات گسترده‌ای شده است، اما شواهد به گونه‌ای است که نشان از حرکت روستاها به سمت ناپایداری و به ویژه ناپایداری اجتماعی دارد. هدف از این پژوهش، سنجش میزان پایداری اجتماعی در نواحی روستایی در محدوده مورد مطالعه می باشد، نوع تحقیق، کاربری، روش مورد استفاده توصیفی-تحلیلی و برای گردآوری داده ها از روش های کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه( بهره گرفته شده است. لذا بابررسی نظری نوشتارهای توسعة پایدار و پایداری اجتماعی، اقدام به طراحی پرسشنامه ای جهت سنجش شراخص های ذهنی پایداری اجتماعی نواحی روستایی گردید که شاخص های آن با استفاده از روش دلفی فازی رزش گذاری شده که با بکارگیر ی تکنیک تاپسیس فازی در سطح روستاهای بالای 1000 نفر ساکن و 384 نفر نمونه در دهستان پایین ولایت شهرستان کاشمر تحلیل شد، نتایج نشان می دهد که وضعیت مجموع شاخص های ذهنی پایداری اجتماعی روستاهای کسرینه و زنده جان در خوشة پایدار هر کدام با میزان حل ایده ال 57 / 1 و 61 / 1 ، روستاهای مغان و سرحوضک میزان حل ایده آل 63 / 1 و 64 / 1 نیز با فاصله های اندکی از روستای کسرینه در گروه پایداری متوسط دهستان و روستاهای محمدیه، ممرآباد و عشرت آباد با میزان حل ایرده آل 64 / 1 ، 67 / 1 و 65 / 1 نیز ناپایدارترین روستاهای دهستان پایین ولایت در زمینة پایداری اجتماعی شناسایی شدند.

measurement of social sustainability rate in rural areas using fuzzy delphi and fuzzy topsis techniques (case study: the rural-ship of paeenvelayat in kashmar township)

introduction the issue of sustainability was used for the first time in 1972 as a reaction to devastation of the environment by human beings and then became general. paying attention to the effect of sustainability in development whether in national policies or international ones in recent decade has been contentiously increasing in such a way that nowadays, sustainability is considered as the main core of policies of governments from the academic research project to organizational strategies. in the process of sustainable development, the role of social sustainability in realizing objectives of rural development is very important. in fact, sustainability of social system means the enhancement of life quality and development of human resources and finally self-efficiency of the system of local communities for coping with challenges and internal issues as well as reacting against internal changes and management of protecting values. that is social aims of sustainable development in themes such as equal (internal and inter-generational) opportunities, empowering, enhancing life quality, magnanimity and human rights, poverty alleviation, cultural diversity, social unity, social participation, institutional capacity building, social security, accountability, social welfare, and sense of belonging to a place have been greatly emphasized. for the present study, two main aims can be explained: assessment of the level of social sustainability of rural settlements of paeenvelayat rural district, and providing an appropriate method for rating rural centers using the combination of fuzzy delphi analytical hierarchy process and similarity to the fuzzy ideal choice in uncertain conditions.methodologythe model of social sustainability assessment was designed by creating a tree diagram and the top-down analytical method and in five levels. then, by identifying the research scope and selecting villages from paeenvelayat rural district which regarding different factors were considered appropriate for doing research, the level of residents’ satisfaction with social sustainability in the rural scopes was determined and by studying in the area and doing field investigations, the required data were collected. sampling was conducted at two stages, first to distribute the sample appropriate at the population level, identification and influence of general characteristics of the population, stratified random sampling method was sued. accordingly, the ratio of population shares of each village of paeenvelayat allocated to itself a percentage of the questionnaire to the desired village. in the next stage, regarding the complicatedness of the population for referring to individuals in rural regions, simple random sampling method was employed. finally, the population was estimated using cochran formula for the total population of villages and with sig. 95% and by considering the hypothesis of the maximum of heterogeneity (p=q=0.5) as 384. valuing data was conducted using five-point likert scale and to find the weight of criteria and also using delphi fuzzy method and participants of 15 participants among planers of rural biological complexes.