تحلیل ابعاد عینی و ذهنی سطح رضایتمندی از شهرک های سکونتگاهی (مطالعه موردی: ‌شهرک علی‌اکبر، شهرستان هامون سیستان)

شناسایی عوامل موثر در میزان رضایتمندی سکونتی ساکنان، می‌تواند در جهت تحلیل وضع موجود سکونتی، تصمیمات آتی به منظور ارتقای سطح کیفی محدوده‌های سکونتی افراد و جلوگیری از تکرار نواقص در سایر مکان‌ها موثر واقع گردد؛ بنابراین هدف از پژوهش حاضر تحلیل ابعاد عینی و ذهنی مرتبط با رضایتمندی از شهرک‌های سکونتگاهی در شهرک علی‌اکبر از توابع شهرستان هامون (سیستان) بوده است. از این رو؛ برای تحقق هدف مورد نظر، ضمن مطالعات اسنادی، طیف گسترده ای از شاخص های عینی و ذهنی رضایتمندی تعیین و در چارچوب مطالعات میدانی (تکمیل پرسش نامه ها) مورد بررسی قرار گرفت.طبق سرشماری سال 1390 جامعهآماریاینپژوهش 1121 سرپرست خانوار شهرک علی‌اکبر و حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران در سطح 95 درصد اطمینان (1.96=t) برابر با 388 نفر از سرپرستان خانوار برآورد شده است و در نهایت اطلاعات جمع آوری شده به وسیله‌ نرم‌افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای محاسبه پایایی پژوهش تعداد 30 پرسش نامه در سطح سرپرستان خانوار محدوده مورد مطالعه توزیع گردیده و بر اساس داده های جمع آوری شده میزان پایایی این پژوهش براساس آزمون آلفای کرونباخ در سطح بالایی (809/.) قرار دارد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که میزان رضایتمندیسرپرستان خانوار از شهرک سکونتگاهی علی‌اکبر در حد ضعیف (1.88) برآورد شده است؛ و میانگین ابعاد ذهنی (2.49) بوده که نشان از رضایت نسبی ساکنان از ابعاد ذهنی داشته اند. همچنین میانگین معیارهای عینی،(1.77) بوده که نارضایتی (ضعیف) ساکنان رادربرداشته است؛ بنابراین اغلب معیارهای رضایتمندی ازواحدهای سکونتی درسطح ضعیف قرارگرفته‌اند.