سنجش میزان رضایت‌مندی از مسکن مهر با تاکید بر ابعاد پایداری اجتماعی (مطالعه موردی: مسکن مهر شهر یاسوج)

پروژه مسکن مهر، بزرگترین طرح ملی مسکن میباشد که به علت گستردگی طرح و نو بودن آن نیاز به بررسی نتایج حاصل از این تجربه احساس میشود. با توجه به اینکه در فرآیند برنامه ریزی شهری توجه به مباحث اجتماعی، امری اجتناب ناپذیر و بخش جدایی ناپذیر طرح های شهری حسوب میشود. با تعیین ابعاد پایداری اجتماعی میتوان رویه های موثر بر مفاهیم اجتماعی را بررسی و شناسایی نمود. این پژوهش با فرض یکسان نبودن پایداری اجتماعی در پروژه های مسکونی مسکن مهر در شهر یاسوج انجام گرفته است و هدف آن شناخت، سنجش و ارزیابی شاخص های پایداری اجتماعی در پروژههای مسکن مهر شهر یاسو(سروک و ترمینال) است. روش این پژوهش توصیفی تحلیلی و از نوع کاربردی است و ابزار جمع آوری اطلاعات –شامل مطالعات اسنادی و پیمایشی از طریق توزیع پرسشنامه و مصاحبه با ساکنان میباشد. در این پروژه حجم نمونه بر اساس3 و تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده / فرمول کوکران برابر با 300 عدد و پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفبای کرونباخ برابر 0/81 از نرم افزار spss انجام شده است. نتایج تحقیق، علیرغم وجود مشکلات زیاد در پروژه های مذکور )نبود اعتبار کافی جهت تکمیل پروژه ها، نبود فضاهای عمومی مناسب، نبود فضاهای آموزشی، عدم رعایت استادندارد سرانه ها و...(، سنجش شاخص های پایداری اجتماعی، تعلق مکانی، اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی و میزان رضایتمندی سا کنان از مسکن مهر سروک و3/22 برآورد شده است. این رضایتمندی متوسط بدان جهت وجود دارد که ساکنین این ترمینال شهر یاسوج در حد متوسط پروژه ها از اقشار ضعیف و سطح پایین جامعه (معلولین و افراد تحت حمایت نهادهای حمایتی) میباشند، اما چیزی که روشن است وجود کیفیت پایین این پروژه ها میباشد.