تحلیل پیوندهای اعتماد و مشارکت اجتماعی در شبکه بهره‌برداران در راستای مدیریت مشارکتی مراتع (منطقه مورد مطالعه: منطقه گرگو- استان کهگیلویه و بویراحمد)

مراتع به عنوان بستر حیات و رکن اصلی اکوسیستم ها نقش بسزایی در حیات بشر دارند. در این راستا راهکارهای مختلفی برای استفاده بهینه و حفاظت پایدار از منابع طبیعی بخصوص مراتع مطرح شده که در این میان مشارکت مردم بیش ازپیش مورد تاکید قرارگرفته است. وجود سرمایه اجتماعی بالا در بین افراد منجر به مشارکت بیشتر آنان و موفقیت طرح های مشارکتی خواهد گردید. در این پژوهش روابط اجتماعی بین بهره برداران مرتع در سامان عرفی گرگوآقایی، منطقه گرگو در استان کهگیلویه و بویراحمد با استفاده از روش تحلیل شبکه اجتماعی و با تاکید بر اعتماد و مشارکت (به عنوان ابعاد اصلی سرمایه اجتماعی)، مورد تحلیل قرارگرفته است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که انسجام و سرمایه اجتماعی در بین بهره برداران در حد ضعیف است. پایداری روابط و تعادل شبکه نیز ضعیف و پیوندهای اعتماد و مشارکت در بین افراد در حد مطلوبی نهادینه نشده است. قرار گرفتن بیش از نیمی از بهره برداران در پیرامون شبکه و سرعت پایین گردش اعتماد و مشارکت و عدم اتحاد و یگانگی در بین افراد از دیگر چالش های مهم در ساماندهی مدیریت مشارکتی مرتع در این منطقه است. با توجه به این نتایج می توان بیان نمود که در این سامان عرفی، تقویت اعتماد و همکاری بین بهره برداران سرمایه اجتماعی را افزایش خواهد داد. می توان انتظار داشت به دنبال افزایش سرمایه اجتماعی، درگیری های اجتماعی در بین بهره برداران کاهش یافته و توانمندسازی اجتماعی ارتقا خواهد یافت.

Analysis of Trust and Participatory Management by Users Network in Toward Rangelands Co-management (Case study: Gorgoo region- Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad province)

Rangeland ecosystems play important role in human life. Participation is a key element to protect natural resources and achieve sustainability. High level of social capital leads to better participation and successful collaborative programs. In this research social relation of rangeland beneficiaries in traditional boundary of Gorgooe Aghaei in Kohgiluyeh and BoyerAhmad province was studied using social network analysis with emphasize on trust and cooperation (as principal dimensions of social capital). Results showed that cohesion and social capital was poor in the study area. Relation stability and network balance was also poor and trust and cooperation ties were not suitably adjusted. More than a half of actors were peripherally placed and trust and cooperation circulation speed was low, hence it affects collaboration of rangeland mangers negatively. It can be concluded that enhancing trust and cooperation among people assist social empowerment, increases social capital and decrease social conflicts in the region.