بررسی فلور و پراکنش جغرافیایی گیاهان در ارتباط با اقلیم در مراتع منطقه ایرانشهر استان سیستان و بلوچستان

شناسایی گیاهان مرتعی مبنایی برای مدیریت مرتع و استفاده های مختلف از مراتع می باشد. هدف از این تحقیق، بررسی فلور و رابطه پوشش گیاهی و عوامل اقلیمی در مراتع ایرانشهر است. فهرست گیاهان بر اساس مطالعات صحرایی با استفاده از روش های تاکسونومی تهیه شد. سپس پراکنش جغرافیایی گونه ها براساس تقسیم بندی نواحی رویشی و شکل زیستی آن ها با استفاده از روش رانکایر تعیین شد. همچنین در این بررسی 27 متغیر اقلیمی از 12 ایستگاه هواشناسی سینوپتیک در داخل و مناطق مجاور ایرانشهر انتخاب گردید. برای کاهش تعداد متغیرها و تعیین عوامل موثر از تحلیل عاملی با روش pca استفاده شد. همبستگی پراکنش گونه های گیاهی با متغیرهای اقلیمی از طریق تجزیه چند متغیره انجام شد. جهت رج بندی جوامع گیاهی روش cca استفاده شد. نتایج نشان داد که در این منطقه 44 تیره، 136 جنس و 175 گونه گیاهی وجود دارد. مهم-ترین تیره های گیاهی عبارتند از؛ گندمیان، کاسنی، پروانه آسا و چغندر. از نظر شکل زیستی 72/25 درصد تروفیت ، 14/25 درصد همی کریپتوفیت ، 57/24 درصد فانروفیت ، 57/20 درصد کامفیت و 4 درصد ژیوفیت هستند. تحلیل پراکنش جغرافیایی نشان داد که گونه های صحرا-سندی با 57/28 درصد رویش غالب منطقه، ایران-تورانی/ صحرا-سندی با 24 درصد، ایران- تورانی با 20 درصد و گونه های جهان وطن 4 درصد از رویش های ناحیه را به خود اختصاص داده اند. بنابراین می توان گفت که این منطقه در ناحیه رویشی صحرا- سندی قرار دارد. تجزیه چند متغیره نیز نشان داد که متغیرهای نسبت اختلاط، میانگین بیشینه رطوبت نسبی، تعداد روزهای تندری، تعداد روزهای بارشی و بیشینه بارش روزانه اثر معنی داری بر روی پراکنش گونه ها دارند.