بررسی کارایی روش عکسبرداری برای برآورد درصد تاج پوشش فرم های رویشی گیاهان مرتعی (مطالعه موردی: زیرحوزه های میناوند و فشندک طالقان)

پوشش سطح خاک یک شاخص کلیدی برای سلامت مرتع است. به همین دلیل تعیین مناسب ترین روش برای تعیین درصد پوشش در هر منطقه آب و هوایی یا رویشگاه که از سرعت و دقت کافی برخوردار باشد، اهمیت زیادی دارد. برای انجام این مطالعه، 4 تیپ گیاهی (دو تیپ علفزار و دو تیپ بوته- علفزار) در منطقه طالقان انتخاب شد. بعد از تعیین تعداد پلات به روش آماری و ابعاد پلات بر اساس سطح گونه غالب، در هر تیپ 6 ترانسکت مستقر شد. در طول هر ترانسکت 10 پلات با روش سیستماتیک- تصادفی و با فواصل 20 متر انداخته شد. میزان تاج پوشش هر گونه با روش نظری (با نظر سه کارشناس مرتعداری) برآورد شد و به طور همزمان از هر پلات یک عکس تهیه شد. همچنین در آزمایشگاه، درصد تاج پوشش هر گونه در هر پلات روی تصاویر دیجیتالی پس از انتقال به رایانه، با استفاده از نرم افزار arcview برآورد شد. زمان صرف‌شده برای اندازه‌گیری درصد پوشش در دو روش ثبت شد. سپس اعداد درصد تاج پوشش فرم های رویشی که با هر دو روش به دست آمده بود، با استفاده از نرم افزار spss نسخه 15 و آزمون t جفتی تجزیه و تحلیل شد. به طور کلی نتایج این مطالعه نشان داد که در تیپ های علفزار و بوته- علفزار درصد تاج پوشش گندمیان با دو روش اختلاف معنی داری با یکدیگر داشتند. درصد تاج پوشش گندمیان در روش عکسبرداری بیشتر از روش تخمین نظری و اختلاف بین میانگین ها نسبت به فرم های بوته ای و پهن برگان علفی بیشتر بود. در تیپ های بوته- علفزار بین میانگین درصد تاج پوشش فرم های رویشی بوته ای و پهن برگان علفی اندازه-گیری شده با استفاده از دو روش اختلاف معنی داری وجود نداشت (05/0p < ). میانگین زمان صرف شده در روش نظری برای اندازه‌گیری پوشش هر پلات در عملیات صحرایی بیشتر از روش عکسبرداری بود. در نتیجه می توان بیان کرد که روش عکسبرداری به دلیل صرف زمان کمتری برای انجام عملیات صحرایی و در نتیجه کاهش حجم عملیات صحرایی، تهیه عکس‌های دیجیتالی و تفسیر در محیط نرم افزاری در آزمایشگاه، در رویشگاه های دارای فرم های رویشی پهن برگان علفی و بوته ای ها می تواند مورد استفاده قرار گیرد.